Mięso

Pod koniec maja tego roku zostaliśmy zaproszeni przez Belgian Meat Office do zwiedzenia belgijskich zakładów mięsnych i spotkania się z przedstawicielami kilku największych w belgijskiej branży wieprzowej przedsiębiorstw. Poznaliśmy jak funkcjonują ich zakłady i jakie są priorytety ich firm. Czym się wyróżniają? Dlaczego Polska jest dla nich atrakcyjnym rynkiem? Co myślą o zarzutach dumpingu? Jak radzą sobie po wybuchu epidemii ASF? Jedną z wartości podkreślaną przez wszystkich z nich była transparentność i filozofia „nic do ukrycia”. Przyjrzyjmy się zatem bliżej ich pracy.

Adam Mickiewicz jest masarzem od 20 lat. Pracował w różnych rzeźniach i również lokalnie wyrabia swoje wędliny. - Gdy zaczynałem nie było tyle chemii w mięsie, był inny żywiec, inaczej karmiony. Do kiełbasy dodawało się wołowinę, co teraz nie jest praktykowane – mówi masarz z Podlasia.

W odpowiedzi na wniosek samorządu rolniczego, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformowało, że obecnie rozważana jest kwestia zmiany przepisów mających zastosowanie do uboju zwierząt w gospodarstwie w celu produkcji mięsa na własny użytek.

Ponad stu działaczy na rzecz praw zwierząt wtargnęło do rzeźni w hiszpańskiej prowincji Girona i zablokowało ją na kilka godzin. Departament Rolnictwa, Hodowli Zwierząt, Rybołówstwa i Żywności w Katalonii zamierza podjąć kroki prawne wobec osób, które weszły na teren zakładu bez spełnienia podstawowych zasad bezpieczeństwa biologicznego.

Zanieczyszczone chemioterapeutykiem tusze wieprzowe z Barbados trafiły do Czech. Zagrożenie ogłoszono 21 lutego, tego samego dnia, w którym Czechy szeroko rozprzestrzeniły informację o wykryciu bakterii Salmonella w wołowinie pochodzącej z Polski. W tuszach wieprzowych pochodzących z Barbados wykryto przekraczające tolerowany poziom pozostałości weterynaryjnego leku lewamizolu. Tusze trafiły na rynek w Belgii, Czechach, Niemczech oraz Polsce.

W listopadzie ubiegłego roku francuskie stowarzyszenie obrońców zwierząt L214 opublikowało materiały z rzeźni w Boischaut w departamencie Indre, na których widać w jak skandalicznych warunkach dochodzi do uboju zwierząt. Ministerstwo rolnictwa nakazało natychmiastowe zamknięcie tego zakładu, ubijającego ponad 17 tys. zwierząt rocznie. Filmy z tej rzeźni opublikowane przez L241 wstrząsnęły Francuzami.

Jak twierdzą działacze Greenpeace Polska, ujawniony przez dziennikarzy „Superwizjera” proceder zabijania i sprzedawania mięsa chorych krów to nie problem jednej łamiącej prawo ubojni, czy wyłącznie samego systemu kontroli. „Zieloni” uważają, że patologia, której symptomem jest przypadek z okolic Ostrowi Mazowieckiej, jest jednym z wielu problemów obecnego systemu produkcji i konsumpcji mięsa, których zwalczenie jest niemalże niemożliwe. - Jednak aby te problemy ograniczyć, musimy radykalnie poprawić sposób w jaki chowa się zwierzęta w Polsce, jak się je sprzedaje i naszą dietę – wynika z opublikowanego wczoraj raportu Greenpeace Polska.

W związku z deklaracjami złożonymi rolnikom przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi i podejmowanymi przez niego działaniami mającymi wpłynąć na poprawę sytuacji na rynku mięsa w Polsce, Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych zlecił przeprowadzenie kontroli doraźnych w zakładach ubijających, rozbierających i sprzedających mięso drobiowe i czerwone. Wojewódzcy inspektorzy JHARS przeprowadzili kontrole w 34 podmiotach na terenie całej Polski. Co wykazały ich działania? 

Mięso dzikiego ptactwa natury jest szeroko pozyskiwane podczas polowań (Tabela 1). Duża ilość pozyskanych zwierząt świadczy o znacznej populacji dziko żyjącej. Spośród ptactwa dzikiego pozyskiwane są: bażanty, kuropatwy, dzikie gęsi, kaczki, łyski, słonki, grzywacze i jarząbki. Spośród pozyskiwanych ptaków, największą popularnością cieszą się kaczki, kuropatwy, gęsi i bażanty. W celu utrzymania populacji bażanta stosowane jest zasiedlanie terenów ptakami. Dzikie ptactwo jest nieodłącznym elementem polskiej fauny oraz kultury. Polowania czy same zwierzęta były uwieczniane na obrazach, a kultura spożywania dziczyzny sięga czasów Mieszka I. 

Od wczoraj zaczęły obowiązywać nowe rozwiązania w zakresie wykorzystania środków Funduszu Promocji Mięsa Wieprzowego. Od teraz pieniądze z tego Funduszu będą mogły być przeznaczane wyłącznie na promocję mięsa wieprzowego pochodzącego ze świń urodzonych w Polsce.

Zarówno w raportach WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) oraz FAO (Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa) dotyczących wpływu diety i żywienia na ograniczenie rozwoju chorób cywilizacyjnych, mięso stanowi bardzo ważny aspekt. Podkreślany jest wpływ mięsa i przetworów mięsnych (w szczególności tłuszczu zwierzęcego) na zdrowie ludzkiego organizmu. Jednakże dodatkowym problemem jest poziom dodatków, których spożycie nie jest wskazane tj. chlorek sodu czy fosforany.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, rolnik nie może wprowadzać do obrotu w jakiejkolwiek formie (w tym w ramach rolniczego handlu detalicznego) mięsa wieprzowego z uboju gospodarczego. Dostępność rolników do ubojni certyfikowanych jest bardzo ograniczona i często wiąże się z transportem świń na odległość 50 km i więcej, co w praktyce niweluje wprowadzone i planowane ułatwienia w sprzedaży bezpośredniej. 

Znaczna większość rolników woli mięso pochodzące z własnego gospodarstwa. Szczególnie przed świętami nasila się ubój w gospodarstwach rolniczych. Jest on legalny ale tylko na użytek własny. Reguluje to rozporządzenie MRiRW z dnia 20 października 2010 roku  w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny, oraz jego zmiana z dnia 27 stycznia 2015 roku. 

Producenci baraniny wpadają na nowe pomysły w celu podbicia nowych rynków i przyciągnięcia uwagi konsumentów. Pomimo, że stanowi ona bardzo wartościowe mięso, w wielu miejscach świata nie jest popularna, z uwagi na małą dostępność i brak tradycji spożywania. O ile każdy słyszał o jagnięcinie, to już mięso dorosłych owiec nie brzmi równie zachęcająco. Czy wędliny uzyskiwane z mięsa takich zwierząt mają szansę zyskać większą popularność? Sprawdzono to niedawno, częstując potencjalnych klientów nowym produktem i odnotowując ich odczucia.