Mięso

Chiny zatwierdziły 7 kolejnych brazylijskich zakładów wieprzowych. Są już gotowe do rozpoczęcia eksportu mięsa do Chin. Może on przynieść zyski na poziomie 2 miliardów dolarów amerykańskich.

- Podnosi się wielki krzyk. Dotychczas nie wolno było w gospodarstwie, bo wielkie ubojnie miały to wszystko robić. Nawet na swoje potrzeby był problem, a ja wprowadzam małe ubojnie, które będą stanowić jedno pomieszczenie z betonową podłogą, kratką ściekową, zmywalnymi ścianami, szlauchem i dwoma hakami. Jednym w ścianie, żeby byk cię nie zabił jak będziesz go mordował, a drugi w suficie, żeby było gdzie go podkręcić – mówił niedawno w Przysieku Jan Krzysztof Ardanowski.

Mięso dziś ma naprawdę złą prasę. Jest nieustannie negatywnie wiązane z wieloma czynnikami: wpływem na środowisko, zdrowie ludzi, a nawet nietrafione decyzje polityczne. Komunikacja o jakości mięsa już dawno wykroczyła poza granice klasycznej ekonomii. O jego zakupie coraz częściej decydują inne kryteria niż wyłącznie cena. Zdawałoby się, że to dobrze, bo rośnie liczba świadomych klientów, z którymi można rozmawiać na wyższym poziomie merytorycznym.

Akcje firmy Beyond Meat produkującej roślinne alternatywy dla mięsa wzrosły w czwartek na wieść, że McDonald's wykorzysta jej wegańską wołowinę w testach nowego burgera. Pojawi się on już niedługo w ofercie restauracji w Kanadzie.

W ciągu zaledwie dekady, pomiędzy latami 1990 i 2009, światowa konsumpcja mięsa wzrosła o prawie 60%. Najbardziej dynamiczny wzrost zaobserwować można było w krajach rozwijających się. To właśnie one prawdopodobnie stanowią przyszłość rynku mięsnego. Jednak pomimo ogólnych tendencji wzrostowych na rynku mięsnym, wołowina wciąż należy do rzadziej wybieranej kategorii mięsa i przewiduje się, że sytuacja ta się raczej nie zmieni. Wołowina w kwestii ceny nie może być konkurencyjna. Co jeszcze poza zasobnością portfela może wpływać na jej zakup? Najnowsze badanie z Brazylii odpowiada na to pytanie.

Pod koniec maja tego roku zostaliśmy zaproszeni przez Belgian Meat Office do zwiedzenia belgijskich zakładów mięsnych i spotkania się z przedstawicielami kilku największych w belgijskiej branży wieprzowej przedsiębiorstw. Poznaliśmy jak funkcjonują ich zakłady i jakie są priorytety ich firm. Czym się wyróżniają? Dlaczego Polska jest dla nich atrakcyjnym rynkiem? Co myślą o zarzutach dumpingu? Jak radzą sobie po wybuchu epidemii ASF? Jedną z wartości podkreślaną przez wszystkich z nich była transparentność i filozofia „nic do ukrycia”. Przyjrzyjmy się zatem bliżej ich pracy.

Adam Mickiewicz jest masarzem od 20 lat. Pracował w różnych rzeźniach i również lokalnie wyrabia swoje wędliny. - Gdy zaczynałem nie było tyle chemii w mięsie, był inny żywiec, inaczej karmiony. Do kiełbasy dodawało się wołowinę, co teraz nie jest praktykowane – mówi masarz z Podlasia.

W odpowiedzi na wniosek samorządu rolniczego, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformowało, że obecnie rozważana jest kwestia zmiany przepisów mających zastosowanie do uboju zwierząt w gospodarstwie w celu produkcji mięsa na własny użytek.

Ponad stu działaczy na rzecz praw zwierząt wtargnęło do rzeźni w hiszpańskiej prowincji Girona i zablokowało ją na kilka godzin. Departament Rolnictwa, Hodowli Zwierząt, Rybołówstwa i Żywności w Katalonii zamierza podjąć kroki prawne wobec osób, które weszły na teren zakładu bez spełnienia podstawowych zasad bezpieczeństwa biologicznego.

Zanieczyszczone chemioterapeutykiem tusze wieprzowe z Barbados trafiły do Czech. Zagrożenie ogłoszono 21 lutego, tego samego dnia, w którym Czechy szeroko rozprzestrzeniły informację o wykryciu bakterii Salmonella w wołowinie pochodzącej z Polski. W tuszach wieprzowych pochodzących z Barbados wykryto przekraczające tolerowany poziom pozostałości weterynaryjnego leku lewamizolu. Tusze trafiły na rynek w Belgii, Czechach, Niemczech oraz Polsce.

W listopadzie ubiegłego roku francuskie stowarzyszenie obrońców zwierząt L214 opublikowało materiały z rzeźni w Boischaut w departamencie Indre, na których widać w jak skandalicznych warunkach dochodzi do uboju zwierząt. Ministerstwo rolnictwa nakazało natychmiastowe zamknięcie tego zakładu, ubijającego ponad 17 tys. zwierząt rocznie. Filmy z tej rzeźni opublikowane przez L241 wstrząsnęły Francuzami.

Jak twierdzą działacze Greenpeace Polska, ujawniony przez dziennikarzy „Superwizjera” proceder zabijania i sprzedawania mięsa chorych krów to nie problem jednej łamiącej prawo ubojni, czy wyłącznie samego systemu kontroli. „Zieloni” uważają, że patologia, której symptomem jest przypadek z okolic Ostrowi Mazowieckiej, jest jednym z wielu problemów obecnego systemu produkcji i konsumpcji mięsa, których zwalczenie jest niemalże niemożliwe. - Jednak aby te problemy ograniczyć, musimy radykalnie poprawić sposób w jaki chowa się zwierzęta w Polsce, jak się je sprzedaje i naszą dietę – wynika z opublikowanego wczoraj raportu Greenpeace Polska.

W związku z deklaracjami złożonymi rolnikom przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi i podejmowanymi przez niego działaniami mającymi wpłynąć na poprawę sytuacji na rynku mięsa w Polsce, Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych zlecił przeprowadzenie kontroli doraźnych w zakładach ubijających, rozbierających i sprzedających mięso drobiowe i czerwone. Wojewódzcy inspektorzy JHARS przeprowadzili kontrole w 34 podmiotach na terenie całej Polski. Co wykazały ich działania? 

Mięso dzikiego ptactwa natury jest szeroko pozyskiwane podczas polowań (Tabela 1). Duża ilość pozyskanych zwierząt świadczy o znacznej populacji dziko żyjącej. Spośród ptactwa dzikiego pozyskiwane są: bażanty, kuropatwy, dzikie gęsi, kaczki, łyski, słonki, grzywacze i jarząbki. Spośród pozyskiwanych ptaków, największą popularnością cieszą się kaczki, kuropatwy, gęsi i bażanty. W celu utrzymania populacji bażanta stosowane jest zasiedlanie terenów ptakami. Dzikie ptactwo jest nieodłącznym elementem polskiej fauny oraz kultury. Polowania czy same zwierzęta były uwieczniane na obrazach, a kultura spożywania dziczyzny sięga czasów Mieszka I.