Pozostałe zwierzęta hodowlane

W Polsce rośnie zarówno liczba rodzin pszczelich, jak i cena oraz spożycie miodu. Na przestrzeni ostatnich 15 lat spożycie wzrosło blisko dwukrotnie. Przybywa również pszczelarzy amatorów, dla których hodowla jest ciekawym, ale mało opłacalnym hobby, a nawet uli w miastach, zlokalizowanych na dachach budynków. Branża potrzebuje wsparcia konsumentów, którzy w tym celu powinni wybierać krajowe produkty.

Apiterapia to dziedzina medycyny alternatywnej wykorzystująca produkty wytwarzane przez pszczoły – miód, propolis (kit pszczeli), pierzgę, mleczko pszczele oraz jad pszczeli - do leczenia wielu chorób i przewlekłych dolegliwości. W metodzie tej produkty pszczele przyjmowane są doustnie, nanoszone na rany i zmiany skórne lub podawane w iniekcjach dożylnych lub metodą akupunktury (jad pszczeli). Dla niektórych z zastosowań produktów pszczelich znaleziono wiarygodne dowody - bywają pomocne we wspomaganiu gojenia ran czy leczeniu chorób reumatycznych i układu krążenia. W przypadku wielu innych zastosowań wymienianych przez zwolenników apiterapii nauka pozostaje sceptyczna. Temat medycznych zastosowań produktów pszczelich mimo wszystko cały czas przyciąga wielu badaczy. Niektórzy z nich podejmują próby ich wykorzystania w medycynie weterynaryjnej.

W Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego podpisano umowę dotyczacą dofinansowania zadania publicznego pn. Ochrona przyrody i krajobrazu hal i polan górskich Beskidów poprzez prowadzenie ekstensywnego i kulturowego wypasu owiec. Na realizację Programu Owca Plus w Beskidach przeznaczono w tym roku 426 000,00 zł.W ramach realizacji Programu Owca Plus planuje się objąć wypasem łącznie 620 hektarów łąk i polan górskich Beskidów.

Białko jest zarówno budulcem struktur organicznych organizmu człowieka, ale także wpływa na przemiany metaboliczne i dostarcza nam energii. Białko jest jednym z najważniejszych makroskładników, które dostarczamy do organizmu a jego głównym źródłem są produkty pochodzenia zwierzęcego. Rozwój sektora żywnościowego na świecie, ale także stale zwiększająca się liczba ludności powoduje konieczność zapewnienia wystarczającej ilości pożywienia.

Po raz pierwszy Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie przekazała właścicielom zwierząt gospodarskich z województwa warmińsko-mazurskiego polskie owczarki podhalańskie do ochrony ich stad przed wilkami.

Dzisiaj rozpoczął się w mazowieckim Skaryszewie Jarmark Koński „Wstępy”, który został zapoczątkowany już w 1633 r. W ostatnich latach imprezie bacznie przyglądają się obrońcy zwierząt, którzy próbują powstrzymać handel końmi przeznaczonymi na mięso. Aktywiści ponownie zamierzają kupować zwierzęta, które przeznaczono na rzeź.

Konik polski to jedyna rodzima rasa konia wywodząca się od dzikich tarpanów. Cechą charakterystyczną tych zwierząt jest myszate umaszczenie z czarną pręgą wzdłuż kręgosłupa oraz z czarną grzywą i ogonem z niewielkim udziałem jasnych włosów. Są to niewielkie konie osiągające 140 cm w kłębie i ok. 400 kg wagi. Ze względu na swoje pochodzenie są bardzo wytrzymałe, odporne na choroby i dlatego też utrzymywane są w systemie rezerwatowym.

Całkowita światowa liczba badań, z wykorzystaniem zwierząt laboratoryjnych może przekroczyć ponad 50 mln rocznie. Najbardziej popularne są myszy i szczury, które stanowią ok 83% zwierząt, później ryby, płazy gady i ptaki (łącznie 15%) i króliki 0,7% (wykres 1). Najpopularniejszymi kierunkami badań z wykorzystaniem zwierząt są medycyna i związany z nią rozwój nowych metod, terapii i profilaktyki, podstawowe badania biologiczne, medyczne, rozwój nowych metod diagnozowanie, ale także testowanie produktów używanych w gospodarstwie, rolnictwie i przemyśle.

Strusie są dla mnie przemiłymi kolosami o kreskówkowym uśmiechu. Trudno mi sobie jednak wyobrazić coś takiego, jak ubojnia strusi. Jajka, raczej jaja (waga od 12 gram do 2 kilogramy), pióra – owszem. Miłe pamiątki z wyjazdów do gospodarstw agroturystycznych, biżuteria. Ale strusie mięso? Ubojnie? No dobrze, w końcu z wykształcenia jestem rolnikiem, to i strusie mięso na talerzu powinnam sobie wyobrazić.

Proces udomowienia zwierząt ukształtował ich budowę ciała, fizjologię oraz sposób zachowania, co było wynikiem potrzeby i chęci człowieka do współpracy z oswojonymi i przewidywalnymi stworzeniami, różniącymi się od swoich dzikich krewniaków. Zwierzęta takie, jak psy czy konie, sztukę odbierania i właściwego interpretowania sygnałów płynących ze strony człowieka opanowały na bardzo wysokim poziomie. To, czy zwierzęta gospodarskie wykorzystywane przede wszystkim jako źródło surowców również posiadły podobne zdolności, nie jest już wcale takie oczywiste. Coraz więcej eksperymentów pokazuje jednak, że również one potrafią rozpoznawać komunikaty ludzkie, nawet tak subtelne, jak uśmiech czy grymas złości na twarzy. Nie są one z pewnością tajemnicą dla kóz domowych, czego dowiedli badacze w jednym z najnowszych badań.

Jaki wpływ mogą mieć owce na uprawę winorośli i czy wiążą się z konkretnymi korzyściami dla właścicieli winnic? Obserwowany w ostatnich latach rozwój produkcji winiarskiej pociąga za sobą znaczne zmiany w gospodarowaniu ziemią na wielu obszarach i kreuje nowe wyzwania, między innymi ze względu na konieczność stosowania herbicydów.

Dlaczego w szopkach bożonarodzeniowych mamy taki, a nie inny zestaw zwierząt? Czy karp na stole wigilijnym to stara tradycja? Wreszcie skąd u komercyjnego renifera czerwony nos? Na te pytania - i wiele innych - odpowiedzi szukają Martyna Frątczak i Piotr Tryjanowski, którzy każdego tygodnia serwują naszym Czytelnikom bardzo ciekawe publikacje. 

Spośród wszystkich stawonogów pszczoły odgrywają najistotniejszą rolę w gospodarce ludzkiej. Przede wszystkim są najważniejszymi owadami zapylającymi. Muszą stawiać czoła nieustannie zmieniającemu się światu i dostosowywać do środowisk, w których rosnący udział mają obszary silnie zurbanizowane i tereny intensywnego rolnictwa. Dodatkowo globalizacja, związany z nią przepływ ludzi oraz dóbr, przyczynia się do rozprzestrzeniania patogenów i pasożytów dziesiątkujących wiele pszczelich rodzin.

Jenot azjatycki jest gatunkiem pierwotnie występującym na Dalekim Wschodzie. Ze względu na swoje futro został sprowadzony do Europy w 1939 roku na europejską część Związku Radzieckiego. Jenot azjatycki jest gatunkiem szybko przystosowującym się do środowiska. Pomimo, iż zaliczany jest do zwierząt mięsożernych, można uznać go za gatunek wszystkożerny, co potwierdza budowa układu pokarmowego. W naturalnym środowisku przy niedoborze paszy mięsnej zastępuje ją paszą roślinną, potrafiąc dobrze wykorzystać białko roślinne, cukry, skrobię i włókno. Szybka ekspansja tego gatunku związana jest również z jego wysokim potencjałem rozrodczym.