Oleiste i strączkowe

Tegoroczne zasiewy rzepaku są masowo atakowane przez szkodniki. Konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie monitoringu agrofagów i ich zwalczanie, aby uchronić rośliny przed zniszczeniem. Sprawa jest bardzo poważna, bowiem w ciągu doby w żółtych naczyniach odławia się po kilkadziesiąt różnych agrofagów.

W tym roku czasu na odpowiednie przygotowanie pola przed zasiewami rzepaku było za mało, aby skutecznie uporać się z samosiewami zbóż w sposób mechaniczny. Zastosowane uproszczenia w uprawie przyczyniły się do wysypu siewek zbóż w plantacjach rzepaku. Rolnicy często lekceważą pojawiające się w zasiewach rzepaku samosiewy roślin zbożowych. Niestety w każdym wypadku oznacza to obniżkę plonu.

Choć do siewów rzepaku pozostało co najmniej 3 tygodnie, przygotowania należy rozpocząć już po zbiorze przedplonu, a nawet w trakcie, jeżeli decydujemy się pozostawić słomę na polu. Najczęściej rzepak wysiewa się po jęczmieniu ozimym lub pszenicy, których wczesny zbiór pozwala wydłużyć czas na staranne przygotowanie gleby.

Poseł do Parlamentu Europejskiego, Derk Boswijk z CDA, złożył w tym tygodniu wniosek o uprawianie większej ilości soi w Europie. - To dziwne, że soję sprowadzamy aż z Ameryki Południowej. Szkodzi przyrodzie i środowisku. Stajemy się zależni i podatni na zagrożenia na poziomie geopolitycznym – argumentował Holender. Taka idea dobrze prezentuje się pod kątem pijarowym, ale w praktyce to utopia. Dlaczego?

Samorząd rolniczy wystąpił w miniony wtorek (18 maja 2021 roku) do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o czasowe zezwolenie na stosowanie zaprawy nasiennej z grupy neonikotynoidów do zaprawiania nasion rzepaku ozimego, w kampanii siewnej 2021 r.

Uprawa rzepaku wymaga szczególnej dbałości ze strony rolnika. Możemy wyróżnić kilka ważnych etapów, w których odpowiednie działania przyczyniają się w dużej mierze do osiągnięcia wysokiego plonu.

- Otrzymujemy informacje o zaprzestaniu uprawy rzepaku przez niektóre gospodarstwa z powodu niemożliwości zwalczenia patogenów. Jeżeli z odpowiednim wyprzedzeniem nie przekonamy rolników o konieczności zastąpienia części upraw rzepaku innymi roślinami, to straty dla całej gospodarki będą ogromne – przestrzega Lubelska Izba Rolnicza.

Soczewica, dawniej uważana za żywność dla ubogich, obecnie przeżywa swój renesans jako alternatywne źródło białka i tradycyjny składnik potraw. Jej uprawa budzi coraz większe zainteresowanie w Niemczech, z których znikła w połowie XX wieku. Niestety znajomość uprawy tej rośliny została niemal zupełnie zatracona, a jej plony są nadal bardzo niskie. Co motywuje rolników do podjęcia się tego wyzwania?

Niestety próby istotnego wykorzystywania krajowych źródeł białka napotykają na zdecydowaną niechęć firm paszowych z kapitałem zagranicznym, powiązanych z dostawcami śruty sojowej. To jest walka o ok. 2,5 mld zł rocznie, które te firmy mogą stracić wskutek stosowania białka krajowego.

Zgodnie z oczekiwaniami Parlamentu Europejskiego, handlujący soją w Unii Europejskiej będą wkrótce zmuszeni udowodnić, że ich towary nie szkodzą lasom deszczowym w Ameryce Południowej. Wg Brukseli, najlepszym rozwiązaniem byłaby obowiązkowa certyfikacja.

Doświadczenia amerykańskie wskazują na możliwość wręcz całkowitego wyeliminowania śruty sojowej paszą na bazie kukurydzy (od 67 do 77% udziału w mieszance w zależności od grupy wiekowej), zastępując ją śrutą rzepakową w żywieniu prosiąt po odsadzeniu (od masy 15 kg) bez straty dla efektywności jej wykorzystania i zdrowotności zwierząt. Potwierdzają to analizy poubojowe tusz, z których wynika również, że w przypadku śruty rzepakowej o podwyższonej zawartości białka (tzw. high protein) notowano nawet większą powierzchnię oka polędwicy.

Ostatnio duży entuzjazm wzbudziły liczne informacje donoszące o wprowadzeniu do uprawy grochu ozimego. Po zapoznaniu się z nimi można zapałać gorącą chęcią posiadania go w strukturze zasiewów. Jednak czy potęgowany przez media entuzjazm nie jest przedwczesny? Jakie są realne atuty uprawy grochu ozimego, a jakie ewidentne mankamenty i wątpliwości? Przedstawiam informacje zebrane u osób związanych z badaniami, hodowlą, uprawą oraz sprzedażą grochu ozimego.

Na niemieckich polach coraz częściej występuje słonecznik. Jak podał Federalny Urząd Statystyczny (Destatis), według wstępnych wyników słoneczniki będą uprawiane na łącznej powierzchni 28 100 hektarów w 2020 roku. W ten sposób areał zwiększył się o 25% w stosunku do roku poprzedniego (+ 5700 ha).

- Zezwalam na wprowadzenie do obrotu, z przeznaczeniem do stosowania w uprawie rzepaku ozimego w celu zwalczania chowacza galasówka, miniarki kapuścianki, w okresie od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 28 września 2020 r. środka ochrony roślin Cruiser OSR 322 FS produkcji Syngenta – czytamy w decyzji ministra rolnictwa, Jana Krzysztofa Ardanowskiego. 

Wiele osób zastanawia się czy w oleju rzepakowym jest obecny glifosat. Na zlecenie Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju przeprowadzono szereg badań po tym kątem. Jakie są rezultaty? 

Coraz więcej rolników decyduje się na uprawę słonecznika na ziarno – wynika z najnowszych danych statystycznych zebranych przez analityków Cedrob Pasze. Uprawa słonecznika daje bowiem realną możliwość dodatkowego zarobku i jest znakomitym sposobem na wykorzystanie areału rolnego na zmianę z uprawą kukurydzy, roślin okopowych, motylkowatych czy zbóż.

W ciągu ostatnich tygodniu cena śruty rzepakowej w firmach prowadzących jej sprzedaż wzrosła z 1100 zł do 1360 zł. Wg samorządu rolniczego, podwyżki są nieuzasadnione i należy w tym zakresie przeprowadzić kontrolę. 

Rośliny strączkowe uprawiane są głównie na nasiona. Z roku na rok rośnie ich procentowy udział w strukturze zasiewów. Zwiększa się zapotrzebowanie nasion roślin strączkowych nie tylko w przemyśle spożywczym, ale kosmetycznym. Są one również ważnym elementem w żywieniu człowieka. Popularyzacja zdrowego stylu życia, w tym zdrowego odżywiania, przyczynia się do weryfikacji codziennej diety i zwrócenia szczególnej uwagi na udział w niej nasion roślin strączkowych. Wzrasta też ilość wegan i wegetarian, dla których nasiona strączkowych są bardzo ważnym elementem diety. Ma to zmienić cały rynek.

Uprawa słonecznika jako płodozmianu zyskuje coraz większą grupę zwolenników, szczególnie w Polsce południowo-wschodniej i południowo-zachodniej, gdzie obserwujemy klimat nieco cieplejszy niż na pozostałych terenach naszego kraju. Nic w tym dziwnego, bo słonecznik to roślina dobrze znosząca przejściowe okresy suszy a do tego przyjemna w uprawie i zyskowna. Zapotrzebowanie na ziarna słonecznika jest coraz większe, a jak wskazują prognozy ekspertów, w przyszłym roku wzrośnie jeszcze bardziej.

Aktualnie pełną parą trwają zbiory jęczmienia ozimego, którego plony wg docierających do nas informacji wahają się w granicach od 3 do 5,5 tony z hektara dla województwa lubuskiego. W zachodniopomorskim, gdzie spadło dużo więcej wody słychać o plonach na poziomie 7 t/ha.