USD -
4.0245
EUR -
4.3225
GBP -
5.0414
DKK -
0.5796
Kraje uprzemysłowione muszą znacznie ograniczyć spożycie mięsa – najlepiej o co najmniej 75%. Taki jest wniosek nowego badania przeprowadzonego przez Uniwersytet w Bonn.
Każdy obywatel UE zjada około 80 kg mięsa rocznie. Ale według naukowców każdy kawałek mięsa ma swoją cenę, której nie płacimy w kasie. - Hodowla zwierząt gospodarskich szkodzi klimatowi i środowisku. Na przykład przeżuwacze produkują metan, który przyspiesza globalne ocieplenie. Każdy, kto je za dużo mięsa, też żyje niebezpiecznie – mięso w nadmiarze nie jest zdrowe i może sprzyjać chorobom przewlekłym – uważają naukowcy z Uniwersytetu w Bonn.
- Gdyby wszyscy ludzie spożywali tyle mięsa, co Europejczycy czy Amerykanie, to daleko nam byłoby do osiągnięcia celów klimatycznych i wiele ekosystemów upadłoby – wyjaśnia autor badania prof. dr. Matin Qaim z Centrum Badań Rozwojowych (ZEF) na Uniwersytecie w Bonn. - Musimy zatem znacznie zmniejszyć nasze spożycie mięsa, najlepiej do 20 kg lub mniej rocznie. Wojna na Ukrainie i wynikające z niej komplikacje na światowym rynku zboża również bardzo wyraźnie pokazują, że mniej ziarna powinno być przeznaczane na produkcję zwierzęcą w celu zapewnienia światowego bezpieczeństwa żywnościowego – uważa Qaim. Obecnie około połowa światowej produkcji zboża trafia do sektora paszowego.
Globalny wegetarianizm nie jest wskazany
Jednak zdaniem naukowców niewłaściwym sposobem byłoby całkowite przestawienie się ludzkości na jedzenie wegetariańskie lub wegańskie. Z jednej strony istnieje wiele regionów świata, w których nie można uprawiać żywności pochodzenia roślinnego. - Nie możemy żywić się trawą, ale przeżuwacze mogą – wyjaśnia kolega i współautor Qaima, dr. Marcina Parlasce. - Jeżeli użytków zielonych nie można wykorzystać do żadnych innych celów, trzymanie na nich bydła ma sens – przekonuje. Z punktu widzenia ochrony środowiska nie ma zastrzeżeń do ostrożnego wypasu z niewielką liczbą zwierząt.
Zwłaszcza w biedniejszych regionach brakuje również roślinnych źródeł wysokiej jakości białek i mikroelementów. Na przykład warzywa i rośliny strączkowe nie mogą być wszędzie uprawiane i można je zbierać tylko w określonych terminach. - W takich przypadkach zwierzęta są często centralnym elementem zdrowej diety – podkreśla Parlasca. - Dla wielu osób są również ważnym źródłem dochodu. Utrata dochodów z mleka, jajek, a nawet mięsa może zagrozić ich egzystencji – dodaje naukowiec z Bonn. Jak przekonują pracownicy Uniwersytetu biedniejsze kraje nie stanowią problemu. Mięso jest zwykle znacznie mniej powszechne w jadłospisie ich mieszkańców niż w krajach uprzemysłowionych. Mówi się, że zwłaszcza kraje bogate muszą ograniczyć spożycie mięsa.
Chociaż wegetarian jest więcej niż wcześniej, konsumpcja mięsa znajduje się obecnie w stagnacji w całej Europie. Jednak najwyższy jest w Ameryce Północnej i Australii. Qaim uważa, że należy również pomyśleć o wyższych podatkach na żywność pochodzenia zwierzęcego. - To z pewnością niepopularne, zwłaszcza że dopłata w wysokości 10 lub 20 procent prawdopodobnie nie wystarczy, jeśli ma mieć wpływ na kierowanie zachowaniami konsumentów – mówi naukowiec. - Mięso ma wysokie koszty środowiskowe, które nie znajdują odzwierciedlenia w obecnych cenach. Podział większej części tych kosztów byłby całkowicie sensowny i uczciwy dla konsumentów – przekonuje.
Autorzy wzywają również do większego włączenia tematu „zrównoważonej konsumpcji” do programów szkolnych. Te treści powinny być również lepiej uwzględniane w szkoleniu przyszłych nauczycieli. - Musimy stać się bardziej wrażliwi na globalny wpływ naszych decyzji – podkreśla Qaim.
