Zakłady robią wszystko, by nie podwyższać cen tuczników. Rolnicy zirytowani

- Czy skupujący długo się będą opierać przed podwyżkami? Myślę, że nie, ponieważ świń brakuje nie tylko u nas, ale i w Niemczech, a co za tym idzie nie można uzupełnić towaru z importu w takim stopniu, jakim by się chciało – uważa Bartosz Czarniak z Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus”.

 

W Niemczech, po chwilowym zastoju na parkiecie ISW ceny stałe rosną. We wtorek, na tzw. małej giełdzie osiągnięto poziom 2 EUR za kg, natomiast na dużej giełdzie, zrzeszenie VEZG podniosło cenę rekomendowaną o 7 centów. Zatem ile wynoszą teraz stawki za Odrą? Oficjalnie płaci się minimalnie 1,92 EUR/kg (klasa E wbc), czyli w przeliczeniu na naszą walutę 9,02 zł/kg. Tendencja jest dalej wzrostowa, choć jej dynamika nieco wyhamowała. Podwyżki spowodowane są niewystarczającą podażą towaru względem popytu, jednakże ze względu na sytuację na Ukrainie cały czas obserwujemy niezwykle wysokie stawki na zboża i nie jesteśmy pewni czy nie będą one dalej przeć ku górze.

 

W Polsce mamy obecnie sytuację, w której zakłady robią wszystko by nie podwyższać cen i jak na razie nie zmieniają cenników w porównaniu z zeszłym tygodniem. Sytuacja ta irytuje rolników, ponieważ wysokie koszty produkcji nadal nie pozwalają na spokojne spinanie budżetu. Czy skupujący długo się będą opierać przed podwyżkami? Myślę, że nie, ponieważ świń brakuje nie tylko u nas, ale i w Niemczech, a co za tym idzie nie można uzupełnić towaru w takim stopniu, jakim by się chciało z importu. Dodatkowo rząd zapowiada złagodzenie restrykcji związanych z Covid-19, a niektórzy sugerują, że UE będzie chciała wycofać się z większości ograniczeń i będzie skracać okresy kwarantanny, co poprawi procent obsady w zakładach. Jedynym czynnikiem, który będzie więc ograniczać podwyżki w skupach to handel, który moim zdaniem będzie musiał również zakładom płacić wyższe stawki, a to z kolei odbije się na cennikach w sklepach. Tak to już jest, żaden zakład, ani handel nie może sobie pozwolić na straty z tytułu produkcji mięsa i jego dystrybucji.

 

Największe obciążenie, ryzyko spoczywa na nas, producentach i hodowcach trzody chlewnej i innych gatunków zwierząt rzeźnych. Z tego też powodu coraz częściej słyszy się o próbach integracji rynku, tworzenia relacji, które pozwolą ograniczyć to ryzyko. Takie inicjatywy są godne pochwały, a osobom które podejmują próbę takiego działania należy się pomoc i wsparcie. Oczywiście nie robią oni tego za darmo, szukając tutaj swojej niszy, dającą im również zarobić, jednakże możliwość minimalizowania ryzyka zachowując niezależność gospodarstw (czego nie ma w tzw. tuczach nakładczych) jest warta uwagi.

 

Czy zatem zakłady w Polsce podwyższą stawki do poziomów z Niemiec i przebiją poziom 9 zł za kg w klasie E? Podejrzewam, że odpowiedź otrzymamy za parę dni, po najbliższej sesji ISW, która odbędzie się 25 marca. Oby tak było, bo pomimo rekordowych stawek za tuczniki, opłacalność w produkcji nadal jest sprawą dyskusyjną.

 

Autor: Bartosz Czarniak - Polsus