To był fatalny rok dla hodowców świń. Czy może być gorzej?

- Do 5 stycznia ceny tuczników bez zmian, zarówno w Niemczech jak i w Polsce. Mamy okres okołosylwestrowy, który zawsze charakteryzował się mniejszym ruchem w ubojniach i handlu. Jakiekolwiek zmiany nadejdą dopiero z pierwszą sesją VEZG po nowym roku. Dlatego to dobry moment aby podsumować ten mijający – pisze Bartosz Czarniak z Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus”.

 

Rok 2021 dla trzody był rokiem bardzo ciężkim. Od stycznia do 30 listopada w Polsce ubyło ponad 1,3 mln sztuk świń! Spadek ten był spowodowany nie tylko szerzącym się ASF, ale także bardzo wysokimi kosztami produkcji, które przez większość roku nie pozwalały na dochodowość produkcji.

 

Żywienie na mokro sposobem na kryzys?

 

Poza niektórymi krótkimi okresami, rolnik który żywił systemem tradycyjnym na sucho, odnotował w tym roku stratę, co nakłoniło wielu z nas do likwidacji produkcji. Mamy najniższe pogłowie trzody chlewnej od 70 lat! W tym roku jedynymi, którzy mogą mówić o tym, że nie stracili na trzodzie, to hodowcy, którzy w latach ubiegłych zainwestowali w system żywienia na mokro, z resztek pospożywczych. Może to jest właśnie przyszłość dla hodowców indywidualnych, niezwiązanych produkcją nakładczą? Jednakże w tym systemie przerażają koszty samej instalacji i to, że jego rentowność jest o wiele wyższa w większych chlewniach.

 

ASF w tym roku bił wszelkie rekordy w kraju. Na dzień 30.12.2021 mieliśmy w Polsce 124 ogniska tej choroby! Jest to zdecydowanie za dużo, aby mówić o skutecznej walce z epidemią! Problem z tą chorobą mają także Niemcy, które ponad rok od pierwszego przypadku nie poradzili sobie z problemem w sposób jaki by chcieli. Póki co tylko Belgia i Czechy zareagowały na chorobę na tyle skutecznie i właściwie, że są one obecnie na liście państw wolnych od ASF. Niestety, ale problemy Niemców są też naszymi problemami, gdyż brak możliwości eksportu mięsa do dalekiej Azji rekompensują sobie handlem z Polską, co jeszcze bardziej pogłębią problemy trzody u nas.

 

Rynkiem kręcą Chiny

 

Bardzo budujący przykład prowadzenia polityki rolnej połączonej z międzynarodowa dała Francja, która w tym roku podpisała umowę z Chinami o regionalizacji handlu w przypadku wystąpienia ASF nad Sekwaną. Sukces Paryża dodał optymizmu innym krajom, nie tylko do produkcji trzody, ale przede wszystkim próby prowadzenia rozmów z Pekinem. Tutaj mamy kolejny temat: Chiny. Państwo Środka w ciągu roku mocno odbudowało swoje pogłowie trzody chlewnej, na tyle, aby konieczny był u nich skup interwencyjny. Sukces Pekinu, to problem Europy, która przez to mniej eksportuje wieprzowiny i przez co nie ma gdzie zagospodarować nadprodukcji. Moim zdaniem Chiny będą coraz mniejszym odbiorcą wieprzowiny, a co za tym idzie, jeśli UE nie znajdzie innych rynków zbytu, będzie zmuszona ograniczyć produkcję wieprzowiny, a co za tym idzie kryzys na rynku może jeszcze trochę potrwać.

 

Właśnie, jak wyglądać będzie kolejny rok? Mam nadzieję, że lepiej niż poprzedni. Nawet są przesłanki ku temu. Żywca zaczyna w końcu w Europie brakować, co powinno pobudzić rynek do podwyżek. Ważniejszy jednak czynnik to drogie koszty produkcji, które również mogą spaść. Według USA, Chiny nagromadziły zapasy zbóż na 1,5 roku. Skupiły one w tym roku lwią część zbóż ze świata. Jeśli w 2022 r. Chińczycy ograniczą zakupy, to można przewidywać spadek cen w handlu zbożami, co mogłoby uratować niejedną chlewnię. To co napawa nadzieją produkcję zwierzęcą, przeraża produkcję roślinną, tym bardziej w kontekście ostatnich podwyżek nawozów. Czeka nas znowu bardzo dynamiczny i niespokojny rok, w którym rolnictwo będzie najbardziej odczuwało światowe perturbacje. Pomimo tego, życzę Państwu przede wszystkim zdrowia w Nowym Roku! Sił do przeciwstawiania się problemom i sukcesów na swoich osobistych poletkach! Szczęśliwego Nowego Roku!

 

Autor: Bartosz Czarniak