Sporo w ostatnim czasie mówi się o przerastaniu świń w chlewniach znajdujących się w czerwonych strefach ASF. Rolnicy narzekają, że nie mają gdzie sprzedać zdrowych tuczników. Czy istnieje formalny mechanizm, który pozwala w strefach czerwonych zutylizować świnie na koszt państwa ze względu na pogarszający się dobrostan zwierząt, wraz z wypłatą odszkodowania dla hodowcy?
Jeżeli taki mechanizm istnieje, to wg jakiego algorytmu jest naliczane odszkodowanie za zutylizowane świnie? Ile ewentualnie takich odszkodowań wypłacono i na jaką kwotę oraz ilu rolników oczekuje na wypłatę środków z tego tytułu? Powyższe pytania skierowaliśmy do Głównego Inspektoratu Weterynarii już 11 sierpnia. Odpowiedź otrzymaliśmy wczoraj, czyli po blisko miesiącu.
- W nawiązaniu do otrzymanego drogą mailową pytania skierowanego do Głównego Inspektoratu Weterynarii uprzejmie informuję, że kwestia ewentualnej możliwości wypłaty odszkodowania dla hodowcy, którego gospodarstwo zlokalizowane jest w strefie czerwonej została uregulowana w art. 33 b ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U z 2020. poz. 638 z póżń. zm.). Zgodnie z przytoczonym przepisem prawnym, powiatowy lekarz weterynarii może w drodze decyzji nakazać zabicie lub ubój tych zwierząt, jeżeli na skutek stosowania nakazów, zakazów i ograniczeń wydanych na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, z uwagi na wzrost liczby lub masy lub wiek zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie nie jest możliwe spełnianie przy utrzymywaniu tych zwierząt warunków lub wymagań określonych w przepisach odrębnych, wydanych na podstawie art. 12 ust. 7 lub 8 ww. ustawy – informuje GIW.
Normy ochrony zwierząt gospodarskich określone zostały w następujących aktach prawnych na podstawie art. 12 ust. 7 lub 8 ustawy o ochronie zwierząt:
- rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej,
- rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej.
Wysokość odszkodowania określa dwóch rzeczoznawców
Jednocześnie, należy podkreślić, że za zwierzęta gospodarskie zabite lub poddane ubojowi z nakazu powiatowego lekarza weterynarii, o którym mowa powyżej przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa przeznaczonych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt. Kwestie wartości odszkodowania reguluje art. 49 ustawy z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2020 r. poz. 1421). Tym samym odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia, która to wartość określona jest na podstawie średniej z 3 kwot oszacowania przyjętych przez powiatowego lekarza weterynarii oraz 2 rzeczoznawców wyznaczonych przez tego lekarza z prowadzonej przez niego listy rzeczoznawców. W przypadku zwierzęcia poddanego ubojowi, którego mięso jest zdatne do spożycia przez ludzi, odszkodowanie pomniejsza się o kwoty uzyskane ze sprzedaży mięsa i ubocznych produktów zwierzęcych pozyskanych od tego zwierzęcia.
Odmowa wypłaty odszkodowania występuje w przypadku, o którym stanowi ustęp 7 art. 49 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W przypadku, w którym wydana przez powiatowego lekarza weterynarii decyzja budzi niezadowolenie posiadacza zwierzęcia, wówczas w terminie miesiąca od jej doręczenia, może on wnieść powództwo do właściwego sądu rejonowego.
Ile takich odszkodowań wypłacono? Główny Inspektorat Weterynarii nie dysponuje danymi w zakresie wypłaty odszkodowań w przypadku zastosowania art. 33 b ustawy o ochronie zwierząt.