Co ministerstwo rolnictwa wie o tuczu nakładczym w Polsce? Nie za wiele...

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Inspekcja Weterynaryjna nie zbiera i nie posiada informacji o liczbie świń utrzymywanych w ramach tuczu nakładczego. Resort swoją wiedzę opiera na liczbie producentów, którzy nie zgłosili urodzeń świń natomiast zgłosili sprzedaż do rzeźni lub pośrednika.

Na początku bieżącego roku posłowie Koalicji Polskiej, Dorota Niedziela i Kazimierz Plocke, wystąpili do ministerstwa rolnictwa z interpelacją dotyczącą produkcji trzody chlewnej w systemie nakładczym. Parlamentarzyści zapytali o wiedzę posiada Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi o skali i rozwoju chowu nakładczego w Polsce. -  Czy nadal Ministerstwo swoją wiedzę opiera na liczbie producentów, którzy nie zgłosili urodzeń świń natomiast zgłosili sprzedaż do rzeźni lub pośrednika (prosimy o podanie takich danych za 2020 r.)? – pytają parlamentarzyści.

Jak czytamy w odpowiedzi urzędników, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Inspekcja Weterynaryjna nie zbiera i nie posiada informacji o liczbie świń utrzymywanych w ramach tuczu nakładczego. Informacje takie nie są również gromadzone w ramach systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt administrowanego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy podkreślić, że z punktu widzenia przepisów weterynaryjnych gospodarstwo utrzymujące prosięta w systemie nakładczym podlega takim samym wymaganiom oraz nadzorowi Inspekcji Weterynaryjnej, jak gospodarstwo, które kupuje prosięta z innych gospodarstw na własne potrzeby w celu ich dalszego tuczu i sprzedaży do rzeźni. Zgodnie z danymi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa łączna liczba producentów, którzy w 2020 r. nie zgłosili urodzeń świń natomiast zgłosili sprzedaż świń do uboju wyniosła 18 184, natomiast liczba świń sprzedanych do uboju przez tych producentów wyniosła w tym okresie 11 211 992 szt.

Posłowie KO pytali również jak ministerstwo ocenia uregulowania prawne i fiskalne, którym podlegają hodowcy trzody chlewnej w systemie nakładczym.  Należy podkreślić, że hodowcy trzody chlewnej podlegają powszechnie obowiązującemu prawu w zakresie uregulowań prawnych i fiskalnych – zaznaczają Dorota Niedziela i Kazimierz Plocke.

Ryszard Bartosik poinformował, iż zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1428, z późn. zm.) działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również m.in. hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt lub produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynosi co najmniej 2 miesiące licząc od dnia nabycia. Działalność rolnicza – zgodnie z ww. definicją - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z wyłączeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód jest opodatkowany podatkiem dochodowym wg skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności chów i hodowlę świń i usługi wspomagające chów i hodowlę zwierząt gospodarskich klasyfikuje się do działu 01 obejmującego Uprawy rolne, chów i hodowlę zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową przy czym chów i hodowlę świń klasyfikuje się do podklasy 01.46.Z, która obejmuje chów i hodowlę świń oraz produkcję nasienia knurów. Natomiast działalność usługową wspomagającą chów i hodowlę zwierząt gospodarskich klasyfikuje się do podklasy 01.62.Z, która obejmuje działalność rolniczą świadczoną na zlecenie, w zakresie: - działań promujących wzrost produkcji zwierząt, - opieki nad stadem, wypasania cudzego inwentarza, trzebienia kogutów, czyszczenia - kojców, itp., - działalności związanych ze sztucznym unasiennianiem, - kolczykowania zwierząt, - korekty racic, usuwania poroża, obcinania kiełków u prosiąt, kurtyzacji zwierząt gospodarskich (obcinanie ogonków), - przygotowania zwierząt gospodarskich do wystaw i pokazów, - strzyżenia owiec, - prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich. - oraz usługi podkuwania koni. Świadczenie ww. usług wspomagających chów i hodowlę zwierząt gospodarskich objęte jest 8 % stawką podatku VAT, z wyłączeniem usług w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich oraz usługi podkuwania koni.

- Jednocześnie uprzejmie informuję, że prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w kwietniu 2020 r. wszczął z urzędu dwa postępowania w sprawie praktyk nieuczciwie wykorzystujących przewagę kontraktową, dotyczące warunków skupu tuczników w ramach tzw. tuczu kontraktowego. Przedmiotowe postępowania prowadzone są na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi i dotyczą praktyk polegających na obciążaniu dostawców nadmiernym ryzykiem związanym z realizacją umowy tuczu trzody chlewnej poprzez organizowanie tuczu w ten sposób, że wysokość wynagrodzenia dostawcy jest zależna od efektu tuczu, podczas gdy na efekt ten mają wpływ przede wszystkim okoliczności, za które odpowiada nabywca, takie jak: zapewnienie odpowiednich warchlaków do tuczu, paszy, właściwej opieki weterynaryjnej, oraz jego zalecenia, co może stanowić nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej, o którym mowa w art. 6 w związku z art. 7 ust. 2 ww. ustawy – przypomina wiceminister Bartosik.