Sprawa tuczu nakładczego ucichła. Czy minister spełnił obietnice?

- Czy pan Jan Krzysztof Ardanowski, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zrealizował swoje obietnice składane w 2018 r. w celu uregulowania pod względem prawnym i fiskalnym hodowlę trzody chlewnej w systemie nakładczym? Jeśli tak to jakie to przyniosło korzyści dla rolników indywidualnych hodujących trzodę chlewną? – pyta posłanka Dorota Niedziela.

 

Z powyższymi pytaniami do resortu rolnictwa zgłosiła się posłanka Koalicji Obywatelskiej, Dorota Niedziela. W odpowiedzi na jej wystąpienie ministerstwo poinformowało, iż w ramach uzgodnień międzyresortowych „projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług uwzględniając postulaty zgłaszane przez organizacje i przedstawicieli sektora trzody chlewnej dotyczące zagrożenia ze strony produkcji świń w tzw. tuczu nakładczym dla krajowej produkcji świń”, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaproponował wyłączenie z usług rolniczych, które są opodatkowane 7% stawką VAT i mogą być wykonywane przez rolników ryczałtowych, usług tuczu trzody chlewnej dla podmiotu, który: - nabywa od rolników na podstawie umowy usługę tuczu powierzając rolnikowi określoną liczbę warchlaków i po wyznaczonym okresie tuczu i odbiorze zwierząt wypłaca wynagrodzenie za wykonaną usługę, lub - zbywa rolnikowi prosięta lub warchlaki w celu przeprowadzenia przez rolnika tuczu tych zwierząt, i które po okresie tuczu już jako odchowane świnie (tuczniki) nabywa z powrotem od rolnika na podstawie umowy dotyczącej zasad współpracy w zakresie tuczu.

 

- Powyższa propozycja nie została uwzględniona, gdyż w ocenie Ministra Finansów wyłączenie z zakresu systemu ryczałtowego oraz ze stawki obniżonej tuczu nakładczego trzody chlewnej budzić może zastrzeżenia w związku z regulacjami dyrektywy VAT – która w odniesieniu do tego systemu umożliwia państwom członkowskim wyłączenie z systemu ryczałtowego niektórych kategorii rolników (aspekt podmiotowy). Ponadto w związku z zasadą neutralności (która wymaga, aby takie same lub podobne czynności były traktowane na gruncie VAT w taki sam sposób) wyłączenie musiałoby mieć zastosowanie w odniesieniu do usług tuczu, których przedmiotem mogą być również innego rodzaju zwierzęta, a nie wyłącznie trzoda chlewna. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387) przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą, w rozumieniu przepisów tej ustawy jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej: 1) miesiąc - w przypadku roślin, 2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek, 3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego, 4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia – napisał w odpowiedzi na interpelację Szymon Giżyński, wiceminister rolnictwa.

 

 

Posłanka z Małopolski pytała również, czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi posiada pełne dane o skali i rozwoju chowu nakładczego w Polsce. - Jeśli tak to prosimy o krótką i rzeczową charakterystykę: ile świń i w ilu stadach jest hodowanych w systemie nakładczym w Polsce; ilu rolników/hodowców zajmuję się tą działalnością: ilu lekarzy Inspekcji Weterynaryjnej nadzoruje hodowlę świń w systemie nakładczym w skali kraju? – pytała parlamentarzystka.

 

- Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Inspekcja Weterynaryjna nie zbiera i nie posiada informacji o liczbie świń utrzymywanych w ramach tuczu kontraktowego. Informacje takie nie są również gromadzone w ramach systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt administrowanego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy podkreślić, że z punktu widzenia przepisów weterynaryjnych gospodarstwo utrzymujące prosięta w systemie kontraktowym podlega takim samym wymaganiom oraz nadzorowi Inspekcji Weterynaryjnej, jak gospodarstwo, które kupuje prosięta z innych gospodarstw na własne potrzeby w celu ich dalszego tuczu i sprzedaży do rzeźni. Na podstawie danych zawartych w systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa można jedynie wskazać łączną liczbę producentów, którzy w danym roku nie zgłosili urodzenia świń natomiast zgłosili sprzedaż do rzeźni lub pośrednika i liczbę sprzedanych przez tych producentów świń – napisał Szymon Giżyński załączając poniższe zestawienie.