USD -
4.0245
EUR -
4.3225
GBP -
5.0414
DKK -
0.5796
Końcówka roku przynosi niemiłe wieści ze spotkania sekcji Komisji Europejskiej zajmującej się środkami ochrony roślin. Uchwalono ekspresowe cofnięcie zezwolenia na stosowanie substancji czynnej triflusulfuron metylu zawartej m.in w herbicydach Safari 50WG czy Grando stosowanych w uprawie buraka cukrowego oraz s-metolachloru które znajdują się w preparatach Lumax 537,5 SE czy Gardo Gold 500 SC do odchwaszczania kukurydzy. Spowoduje to bardzo poważne problemy w kontroli zachwaszczenia w tych uprawach, a szczególnie w buraku cukrowym, gdzie zostało zaledwie kilka substancji do walki z chwastami. Warto już teraz zaplanować nowe strategie odchwaszczania, aby przygotować się na utrudnienia z utrzymaniem plantacji wolnych od chwastów.
Listopadowe rozporządzenia wykonawcze Komisji Europejskiej nakładają na Państwa Członkowskie obowiązek wycofania rejestracji m.in. dla triflusulfuronu i s-metolachloru. Zgodnie z treściami akt, substancje te pozostaną w sprzedaży tylko do maja 2024 r. i będą musiały zostać zużyte do sierpnia 2024 r. Z tego powodu przyszły sezon jest ostatnim w którym będzie można stosować do odchwaszczania buraka cukrowego takie produkty jak: Safari 50 WG, Soldier, Grando, Shiro i wszystkie pochodne zawierające triflusulfuron metylu. Jest to ogromny cios dla plantatorów buraka cukrowego, ponieważ wycofywane jest coraz więcej substancji do walki z chwastami w tej uprawie, a wspomniana substancja była najskuteczniejszą w zwalczaniu przede wszystkim samosiewów rzepaku. Teraz wzrośnie ogromnie ryzyko zachwaszczenia buraków rzepakiem, który potrafi skutecznie zagłuszyć młode siewki buraków, a w dalszej części wegetacji konkuruje z nimi o wodę, składniki odżywcze i przestrzeń do rozwoju. Do tej pory triflusulfuron był wykorzystywany w każdej strategii zwalczania chwastów w buraku cukrowym, a po jego wycofaniu konieczne będzie zwiększanie ilości pozostałych herbicydów, aby chociaż w części ograniczyć rozwój rzepaku.
Fot. 1. Odchwaszczanie buraków cukrowych jest coraz trudniejsze z powodu wycofywania kolejnych substancji.
Jak odchwaszczać buraki bez Safari?
Safari 50 WG był pierwszym herbicydem zawierającym triflusulfuron i jest znany przez wszystkich plantatorów buraka cukrowego. Obecnie na rynku jest obecnych kilka herbicydów generycznych zawierających tą substancję, często kojarzonych przez pryzmat pierwotnego produktu. Substancja ta jest pochodną sulfonylomocznika, dlatego świetnie nadawała się do niszczenia samosiewów rzepaku z uwagi na jego wrażliwość na substancje z tej grupy. Była często dodawana do niemal każdego zabiegu herbicydowego w ochronie buraka cukrowego. Jego zaletą była wysoka skuteczność warunkach suszy i bardzo niskich dawkach, bowiem wystarczyło 10-15 gramów środka, aby zwalczyć samosiewy rzepaku w fazie liścieni. Jego brak z pewnością poskutkuje wieloma zachwaszczonymi plantacjami, bowiem pozostałe substancje do odchwaszczania buraków nie wykazują tak dobrego działania na samosiewy rzepaku. Dodatkowo z tego powodu wzrośnie zużycie pozostałych stosowanych środków ochrony roślin, aby zwiększyć skuteczność zabiegów. Niestety obecnie nie istnieje zamiennik dla wycofywanej substancji, dlatego należy szukać innych rozwiązań. Niektóre strategie ochrony buraka cukrowego już teraz wykorzystywały we wszystkich zabiegach mieszaninę niemal wszystkich dostępnych substancji aktywnych. Konieczne będzie zatem zwiększenie ilości substancji mogących zwalczyć samosiewy rzepaku lub zastosowanie odpowiednich adiuwantów poprawiających skuteczność zabiegu. Z racji krótkiego czasu na zużycie zapasów środków zawierających triflusulfuron warto już w przyszłym sezonie przetestować na części plantacji różne kombinacje ochrony bez tej substancji. W pierwszej kolejności po wykluczeniu z mieszaniny triflusulfuronu powinniśmy zadbać o odpowiednie właściwości cieczy roboczej. Dodatek tej substancji rodził konieczność utrzymywania podwyższonego pH cieczy, przy którym sulfonylomoczniki są skuteczniejsze. Bez tej substancji bardziej optymalny będzie odczyn lekko kwaśny – 4,5-6,5. W zabiegach herbicydowych chroniących buraka cukrowego jest używane wiele substancji działających zarówno doglebowo jak i nalistnie. Z tego powodu ważny jest także dodatek odpowiedniego adiuwantu, który jednocześnie pozwoli na utrzymanie stosowanych substancji w wierzchniej warstwie gleby i jednocześnie rozpuści ochronną warstwę woskową na chwastach takich jak np. komosa biała czy samosiewy rzepaku.
Fot. 2. Adiuwanty mogą polepszyć skuteczność zabiegów herbicydowych i ograniczą zwiększanie dawek substancji.
Do tego najlepiej sprawdzą się wielokierunkowe adiuwanty oparte o estry metylowe kwasów tłuszczowych oraz surfaktanty, które razem spełniają stawiane przed nimi oczekiwania w ochronie buraka. Na początku warto przetestować na części pola sam dodatek takiego adiuwantu, jeśli jeszcze nie był stosowany, bez zwiększania ilości pozostałych stosowanych herbicydów. Adiuwanty te mogą podnieść skuteczność zabiegu nawet o ok. 40%, dlatego może okazać się niepotrzebne dokładanie dodatkowych ilości środków. Jednak, gdyby chwasty znajdowały się już w bardziej zaawansowanej fazie, wówczas należy pomyśleć o zwiększeniu ilości środków ograniczających rozwój rzepaku. Należą do nich: metamitron, etofumesat i lenacyl. Rzepak wykazuje średnią wrażliwość na ostatnie dwie wymienione substancje, jednak w mieszaninie zbiornikowej z metamitronem i adiuwantem znacząco wspomogą walkę z samosiewami. Ważne jest stosowanie zabiegów kilku zabiegów sekwencyjnych, aby chwasty zwalczać w możliwie najmniejszych stadiach rozwojowych, ponieważ mają wówczas najmniejszą odporność na herbicydy. Niewątpliwie niełatwa już walka z chwastami w buraku cukrowym będzie jeszcze trudniejsza, dlatego warto wykorzystać przyszły rok na przetestowanie nowej strategii ochrony.
Czy Conviso One pomoże?
Technologia ochrony buraka cukrowego oparta o odmiany odporne na substancje z grupy sulfonylomoczników i specjalnie przeznaczone do nich herbicydy z pewnością ułatwiają ich odchwaszczanie, wymagają jednak ogromnej odpowiedzialności, bo niewłaściwe obchodzenie się z tą technologią może przysporzyć pojawieniu się nowych odpornych chwastów. Odporność na inhibitory ALS, do której należą sulfonylomoczniki to najłatwiej naturalnie uzyskiwana odporność przez rośliny, a więc i chwasty. Z tego powodu bez wykorzystania technik GMO udało się wyhodować odporne na tą grupę środków odmiany rzepaku, słonecznika, a teraz także buraka cukrowego. W technologii Conviso wystarczą 2 zabiegi herbicydowe, aby uzyskać całkowicie wolne od chwastów plantacje. Pod warunkiem, że nie znajdują się na nim chwasty odporne na tą grupę środków. Niestety pojawiają się sygnały z trudnościami w zwalczaniu odpornego szarłatu czy samosiewów rzepaku z technologii Clearfield. Zagrożenie stanowią także pośpiechy buraków z technologii Conviso. W tym przypadku należy dokładnie lustrować całą plantację, aby nie zachwaścić sobie pola odpornymi na sulfonylomoczniki burakochwastami, niemożliwymi później do zwalczenia w uprawie buraka i trudnymi do pokonania w pozostałych uprawach. Jest to zatem alternatywa dla trudnego klasycznego zwalczania zachwaszczania w buraku cukrowym, wymaga jednak dużej dyscypliny.
Fot. 3. Stosowanie technologii odpornych odmian na inhibitory ALS wiąże się z koniecznością utrzymywania bardzo dokładnej kontroli skuteczności zabiegi i eliminacji pośpiechów oraz chwastów odpornych.
Kukurydza bez s-metolachloru
Metolachlor był dobrym komponentem dla terbutylazyny i nikosulfuronu w odchwaszczaniu kukurydzy. Mieszanina ta pozwalała utrzymywać w czystości kukurydzę aż do zbiorów, nie stwarzając zagrożenia dla roślin następczych jak na przykład mezotrion. Niestety s-metolachlor to substancja, która łatwo przedostawała się do wód gruntowych zanieczyszczając je. Podejrzana jest także o negatywny wpływ na układ hormonalny oraz powodowanie nowotworów. Z tego powodu Komisja Europejska zdecydowała o nieprzedłużeniu zezwolenia na stosowanie go w uprawach rolniczych i przyszły rok będzie ostatnim na zastosowanie produktów go zawierających. Z rynku zniknie wiele produktów, ponieważ powszechnie był wykorzystywany jako element mieszaniny. Nic nie zapowiadało tak szybkiego wycofania tej substancji, tym bardziej, że od pewnego czasu wydawało się, że to terbutylazyna zostanie wcześniej zakazana w odchwaszczaniu roślin rolniczych. Kurczy się zatem garnitur herbicydów bezpiecznych dla upraw następczych po kukurydzy. Na rynku wciąż pozostaje skuteczny w zwalczaniu chwastów mezotrion, jednak po jego zastosowaniu lepiej nie siać buraków, ziemniaków, słonecznika czy strączkowych, ponieważ grozi to w najlepszym wypadku znacznym ograniczeniem plonowania, a w najgorszym całkowite zniszczenie roślin. Alternatywą dla odchwaszczania kukurydzy s-metalochlorem może być stosowanie nalistnej strategii z wykorzystaniem 2,4-D i florasulamu np. w produktach Mustang 306 SE, czy Camaro 306 SE, jednak nie jest to także idealne rozwiązanie. Obecność substancji z grupy regulatorów wzrostu może spowodować pewne problemy z rozwojem w przypadku stosowania w fazie powyżej 6 liści kukurydzy i nasilającej się suszy. Stosowany w odpowiedni sposób jest jednak bezpieczny dla uprawy i roślin następczych. Spróbować można także stosować samą terbutylazynę z adiuwantem doglebowym po siewie, a następnie po pojawieniu się chwastnicy jednostronnej zastosować nikosulfuron, który zwalcza także część chwastów dwuliściennych, gdyby zabieg doglebowy okazał się nie w pełni skuteczny.
