Żywienie płynne wraca do polskich chlewni.

Żywienie na mokro zwane inaczej żywieniem płynnym staje się coraz bardziej popularne w naszym kraju.

Producenci  świń  zauważają coraz więcej przesłanek ku temu, aby  wprowadzać  systemy  żywienia na mokro w swoich chlewniach. Najważniejsze z nich to spodziewana przez hodowców poprawa wyników finansowych, gdyż kryzys na polskim rynku trzody chlewnej skłania do poszukiwania wszelkich możliwych sposobów poprawy jej efektywności. Mówi się że system żywienia na mokro to technologia przyszłości. Coraz wyższe ceny produktów będących składnikami pasz sypkich (zboża, śruty wysokobiałkowe) oraz pełny dostęp do nowoczesnych technologii oraz chęć konkurencyjności i możliwość dofinansowania nowych technologii składnia polskich hodowców do powrotu żywienia płynną paszą.

 

Omawiany sposób żywienia jest szczególnie interesujący dla właścicieli ferm, które znajdują się blisko zakładów mleczarskich, cukrowniczych, browarnianych czy gorzelnianych. Hodowcy modernizujący lub budujący nowe chlewnie powinni rozważyć czy jest możliwość dostępu i wykorzystania na dużą skalę tanich pasz odpadowych. Transport płynnych pasz staje się problematyczny z powodu generowania kolejnych kosztów, jak również wiąże się ze zmianą świeżości i jednorodności paszy. Wykorzystanie dostępnych pasz odpadowych w płynnym żywieniu obniżą koszt paszy w przypadku takich ferm, gdyż surowce pochodzące z zakładów są tańsze od mieszanek przemysłowych. Większość produktów ubocznych sektora rolno spożywczego jest bogata w węglowodany, ale i te zawierające dużą ilość białka i tłuszczu nie są rzadkością. Koszt żywienia płynnego przypadający na jedną świnię zmniejsza się wraz ze wzrostem ich liczby na fermie, podczas gdy w żywieniu paszami suchymi koszty początkowe są mniejsze i rosną w miarę zwiększania obsady chlewni. Hodowcy przekonali się, iż koszt instalacji takiego systemu żywienia nie różni się od tradycyjnego. Coraz większa świadomość rolników o względach zdrowotnych zwierząt i konsumentów, składnia kolejnych hodowców do tuczu dawkami płynnymi.

Korzyści wynikające z podawania płynnej paszy wpływające na ekonomikę produkcji

- lepsza strawność paszy,

- możliwość skarmiania mokrych i płynnych surowców odpadowych ( tańsze komponenty)

- precyzja w dozowaniu paszy, poprzez sterowanie komputerowe,

- mniejsze zapylenie w chlewni,

- łatwe stosowanie fazowego żywienia,

- zmniejszenie wydalania azotu do środowiska,

- mniejsze straty paszy - komponenty transportowane bezpośrednio do koryt,

- większe pobranie paszy ze względu na smakowitość i kontrolowane dozowanie,

- lepsza obserwacja i kontrola stada przy karmieniu na tzw. długie koryto,

- większa skuteczność działania enzymów paszowych w paszach płynnych,

- łatwość stosowania dodatków paszowych, preparatów leczniczych,

- możliwość zastosowania kiszonego ziarna z pominięciem kosztownego suszenia,

- możliwe żywienie normowane, gwarantujące mniejsze otłuszczenie tuczników,

- wyrównanie stada.

Tabela 1. System płynnego żywienia świń w krajach UE (EFSA, 2006)

Kraj/ UE	Liczba świń, mln	% świń żywionych na mokro
		Wszystkie grupy produkcyjne	lochy
Islandia	-	70	0
Dania	13,4	60	30
Finlandia	1,4	60	20
Szwajcaria	-	55-60	30
Holandia	11,1	50	15
Irlandia	1,8	40-50	20
Włochy	8,9	40	5-10
Szwecja	1,9	30	10
Francja	15,3	30	5-10
Austria	3,1	30	5-10
Niemcy	26,3	30	3-5
Norwegia	-	25-30	2
Wielka Brytania	4,8	20	10
Belgia	6,3	10	2
Grecja	1,0	10	2
Hiszpania	25,4	1	0
Portugalia	2,4	0	0

 

Dla portalu cenyrolnicze.pl:

Anita Zaworska, Marcin Hejdysz

Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu