USD -
3.9866
EUR -
4.2979
GBP -
4.9961
DKK -
0.5761
Ostatni masowy nalot chowaczy na plantacje rzepaku zmusił rolników do wyjazdu opryskiwaczami w pole. Nie można było jednak połączyć tego zabiegu z pierwszą regulacją łanu, ponieważ aktualna faza rozwojowa rzepaku jeszcze na to nie pozwala. Kiedy więc będzie odpowiednia pora na „skrócenie” rzepaku?
Standardowo, wraz z pierwszymi ciepłymi dniami pojawiły się pierwsze szkodniki w rzepaku. Nagły i zmasowany nalot chowaczy brukwiaczków był wynikiem równie szybkiego ocieplenia. Temperatura w dzień oscylowała na poziomie kilkunastu stopni Celsjusza, a w nocy nie spadała poniżej 6°C. Spowodowało to znaczące przekroczenia progu szkodliwości dla tego szkodnika i konieczność wykonania zabiegu insektycydowego. Było to niezmiernie trudne, szczególnie na większych plantacjach, ponieważ w tym samym czasie w większości kraju ciepłe dni przeplatały opady, uniemożliwiające wykonanie zabiegu. Obecnie, ochłodzenie wyhamowały naloty, ale na bieżąco należy monitorować żółte naczynia, aby w razie potrzeby zareagować.
Wraz z kontrolą szkodników należy bacznie przyglądać się roślinom rzepaku, ponieważ one również zaczną intensywnie przyrastać. Lustracje mają na celu wyznaczyć odpowiedni moment na wykonanie zabiegu regulacji łanu. Jest on niezmiernie ważny w intensywnie prowadzonych plantacjach, ponieważ najczęściej spełnia dwie role. Zabieg regulacyjny, potocznie zwany skracaniem ma spowolnić wzrost pędu głównego, pozwalając na rozrost pędów bocznych. Ta zmiana pokroju rośliny umożliwia dotarcie promieni słońca głębiej w łan, doświetlając także pędy boczne, które odpowiadają za ok. 40% plonu. Zniesienie dominacji pędu głównego, to także pobudzenie rozwoju systemu korzeniowego, dzięki temu rośliny będą mogły skuteczniej pobierać wodę i składniki pokarmowe.
Fot. 1. Aktualny stan rozwoju roślin powinien być monitorowany równie często co obecność szkodników. Najczęściej zabiegi regulacji łączy się ze zwalczaniem groźnych owadów.
Odpowiedni moment na zastosowanie regulatorów wzrostu występuje wtedy, kiedy pęd główny ma 15-20 cm. Zwykle ten termin przypada na pierwszą dekadę kwietnia. Rośliny wówczas mają kwiatostan ukryty pod liśćmi co nie doprowadzi do jego deformacji. Regulacji, szczególnie agresywnymi środkami nie należy przeprowadzać od fazy luźnego zielonego pąka. Niewątpliwą zaletą tego zabiegu jest to, że istnieją środki o podwójnym działaniu. Preparaty zawierające triazole takie jak tebukonazol, difenokonazol, metkonazol czy paklobutrazol posiadają właściwości grzybobójcze i mniejsze lub większe działanie „skracające”. Działają one skutecznie na najważniejsze choroby w tym okresie, a więc suchą zgniliznę kapustnych, cylindrosporiozę, czerń krzyżowych i szarą pleśń. Siłę regulacji łanu można dobrać poprzez zastosowanie odpowiedniej substancji. Dla odmian półkarłowych lub budujących niewielką biomasę wystarczy zastosowanie difenokonazolu – który posiada najsłabsze działanie regulacyjne. Chcąc wzmocnić jego działanie, można użyć jego mieszaniny fabrycznej wraz z paklobutrazolem, który wykazuje już bardzo dobre działanie regulacyjne, a cała mieszanina świetne działanie grzybobójczo. Sam tebukonazol wykazuje średnie działanie zarówno fungistatyczne i regulacyjne. Sprawdzi się dobrze na mniej intensywnie prowadzonych plantacjach. Jeśli pogoda sprzyja rozwojowi rzepaku, tj. występuje wilgotna i ciepła aura, i istnieje ryzyko zbyt intensywnego wzrostu prowadzącego później do wylegania należy w mieszaninie użyć standardowych regulatorów wzrostu. Należą do nich między innymi chlorek chloromekwatu, chlorek mepikwatu, trineksapaku etylu i poheksadion wapnia. Nie posiadają one właściwości grzybobójczych, dlatego niezbędne jest ich stosowanie łącznie ze środkami z grupy triazoli – np., difenokonazolem lub metkonazolem. Regulacja łanu ułatwia także zbiór, ponieważ przyczynia się do równomiernego dojrzewania górnych i dolnych partii rośliny oraz ogranicza ich wyleganie. Temperatura jaka powinna panować podczas zabiegu regulacyjnego to minimum 12°C i brak przymrozków przed i kilka dni po zabiegu.
Fot.2. Odpowiedni moment na zabieg regulacji pokroju roślin to 15-20 centymetrowy pęd. Należy także zwracać uwagę na wszelkie objawy niedoborów składników i w razie potrzeby reagować.
Łączenie zabiegów
Zabieg regulacyjny w rzepaku zwykle się łączy z dokarmianiem dolistnym lub zwalczaniem szkodników, jeśli akurat występuje ich nalot w tym momencie. Jeżeli zdecydujemy się na zabieg regulacyjno-odżywczy warto dokarmić rzepak szczególnie borem, który jest niezbędny w rozwoju rzepaku, a znajdujący się w niedoborze w polskich glebach. Jednakże, jeżeli w tym zabiegu planujemy także zwalczanie szkodników, wówczas należy zrezygnować z boru lub kontrolować pH cieczy roboczej. Bor silnie podnosi odczyn w mieszaninie, a większość insektycydów najlepiej działa przy pH 5,5-6,0. Skuteczność pyretroidów jak na przykład deltametryna podnosi obecność tebukonazolu. Ta substancja spowalnia metabolizm insektycydu w ciele owada, co poprawia skuteczność zabiegu. Przed wykonaniem mieszaniny warto przeprowadzić test mieszalności, czy nie wytrącą się trudno rozpuszczalne osady mogące zapchać dysze opryskiwacza.
