W ciągu 15 lat ponad 5 milionów gospodarstw rolnych w UE straciło środki do życia. Oznacza to, że więcej niż co trzecia firma zamknęła swoje bramy na zawsze.
Unia Europejska lubi szczycić się sukcesem swojej Wspólnej Polityki Rolnej (WPR ). W szczególności Komisja Europejska lubi ukazywać swoją politykę w ciepłym świetle Zielonego Ładu. Jednak spojrzenie na liczbę gospodarstw w Europie zmienia tę optymistyczną wizję. W 2020 r. w UE było 9,1 mln gospodarstw. To o około 5,3 miliona mniej niż w 2005 r. Odpowiada to spadkowi o około 37%.
Szczególnie dotknięte zostały gospodarstwa mieszane z ubytkiem na poziomie 2,6 miliona i gospodarstwa hodowlane z redukcją o 1,6 miliona. Mniejszy był spadek specjalistycznej produkcji roślinnej, który wyniósł 0,9 mln.
Aby móc zinterpretować te liczby, należy przyjrzeć się rozkładowi podstawowemu. Jedynie około jedna piąta (22%) gospodarstw w UE opiera się na hodowli bydła. Hodowla bydła mlecznego jest najbardziej powszechna i obejmuje około 5% wszystkich gospodarstw, a następnie hodowlę i tucz bydła, drobiu, owiec, kóz i innego inwentarza pasącego się, każdy z 4%.
Gospodarstwa mieszane będą miały nieco mniejszy udział w 2020 r. na poziomie 19%. Dwie grupy gospodarstw hodowlanych i mieszanych stanowiły w 2020 r. około 42% gospodarstw, co w liczbach bezwzględnych daje wartość 4,4 mln. Kontrastuje to z około 4,2 milionami likwidacji w ciągu ostatnich 15 lat.
Prawie trzy piąte (58%) wszystkich gospodarstw w 2020 r. to wyspecjalizowane firmy produkcji roślinnej. Nieco ponad jedna trzecia (34%) była uprawna, około jedna piąta (22%) to uprawy trwałe, a niewielka część (2%) to ogrodnictwo. Tak wynika z danych Eurostatu. Niektóre gospodarstwa (1% ogółu) nie mogły zostać sklasyfikowane, ponieważ są to gospodarstwa produkujące na własne potrzeby lub ponieważ produkują towary, dla których nie można obliczyć standardowej produkcji.
W 2020 r. nieco ponad połowa (52%) wykorzystywanych użytków rolnych (UR) w UE znajdowała się w gospodarstwach specjalizujących się w produkcji roślinnej, około jedna trzecia (33%) w gospodarstwach hodowlanych, a pozostała część w gospodarstwach mieszanych (15%). Na poziomie krajowym te liczby są mocno zróżnicowane.
Ogólnie wysoki poziom produkcji roślinnej odnotowano w wielu krajach Europy Wschodniej, takich jak Bułgaria (73%), Węgry (72%) i Rumunia (67%), a także w krajach śródziemnomorskich, takich jak Grecja (74%), Malta (63% ) i Chorwacji (61%) Odsetek gospodarstw, które koncentrowały się na uprawach specjalnych. Często odzwierciedla to sprzyjające warunki do uprawy niektórych rodzajów zbóż, owoców lub oliwek.
Z drugiej strony wyspecjalizowane gospodarstwa hodowlane były bardziej rozpowszechnione w kilku krajach północno-zachodniej Europy, takich jak Luksemburg (82% wszystkich gospodarstw), Irlandia (79%) i Holandia (58%).
Źródło: Agrrarheute
