Spodziewane gorsze zbiory tego gatunku w krajach basenu Morza Czarnego, w tym przede wszystkim w Rosji i na Ukrainie, spowodują wzmocnienie pozycji konkurencyjnych Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej.
Spodziewane utrzymanie cen pszenicy konsumpcyjnej na wysokim poziomie będzie dodatkową zachętą dla eksporterów dysponujących nadwyżkami pszenicy do zwiększania sprzedaży na rynki zagraniczne.
Podobny, choć znacznie bardziej drastyczny scenariusz miał miejsce w sezonie 2010/2011, po wprowadzeniu restrykcji w eksporcie zbóż przez Rosję i Ukrainę. Teraz mówimy tylko o pewnym ograniczeniu dostaw z tych kierunków, aczkolwiek w przypadku Ukrainy sytuację łagodzić będą wysokie zapasy początkowe.
W nadchodzącym sezonie Unia odnotuje spadek zbiorów pszenicy. Dotyczyć to będzie zarówno pszenicy miękkiej, jak i durum. Jest to przede wszystkim skutek strat mrozowych w ozimych uprawach zbóż, które okazały się być właśnie najbardziej dotkliwe dla upraw pszenicy oraz, w nieco tylko mniejszym stopniu, wiosennej suszy. Niemniej jednak dzięki poprawie warunków pogodowych w niektórych rejonach upraw prognozy zarówno unijnej produkcji, jak i eksportu zostały ostatnio skorygowane w górę. W czerwcowym raporcie francuska firma Strategie Grains podwyższyła spodziewany wywóz pszenicy z UE w sezonie 2012/2013 o 2 mln ton do 13,5 mln ton.
Również Stany Zjednoczone będą w sezonie 2012/2013 dysponować pszenicą. Według danych USDA/FAS, w 2011 r. dostawy amerykańskiej pszenicy do Europy osiągnęły 1,43 mln ton, w tym 517 tys. ton stanowiła pszenica SRW, 266,9 tys. ton – pszenica HRW, 351, tys. ton HRS oraz 289,7 tys. ton - pszenica twarda. Wśród krajów unijnych największymi odbiorami amerykańskiego ziarna były Włochy oraz Hiszpania.
Import pszenicy wysokiej jakości do Unii, której może w niektórych unijnych krajach być zbyt mało, obecnie obłożony jest zerową stawką celną. Cła w imporcie pszenicy średniej i niskiej jakości sprowadzanej w ramach kontynentu taryfowego o preferencyjnej stawce celnej (w normalnej wysokość 12 EUR/tonę) są w bieżącym sezonie zawieszone i takie pozostaną najprawdopodobniej do końca 2012 r.
Dobrą wiadomością dla importerów decydujących się na dostawy od dalej położonych dostawców są również niskie koszty frachtu. Niezbyt sprzyjający jest natomiast dość „drogi dolar”. Słaby złoty nie jest niestety korzystny dla polskiego importu spoza UE.
Źródło: FAMMU/FAPA
