Komisja Europejska nie przedstawiła jeszcze oceny skutków swojej strategii „od pola do stołu”. Żądają tego europejskie stowarzyszenia rolnicze. Obawiają się poważnego wpływu na rolnictwo.
Dokładnie rok temu Komisja Europejska przedstawiła strategię „od pola do stołu” (strategia „Od pola do stołu”). Sojusz 26 europejskich stowarzyszeń z sektora rolno-spożywczego skarży się obecnie na wiele pytań bez odpowiedzi i wzywa do przeprowadzenia oceny skutków. Sygnatariusze deklaracji obawiają się, że strategia będzie miała „istotny wpływ na cały łańcuch żywnościowy”.
Zużycie pestycydów ma zostać zmniejszone o połowę do 2030 r.
W ramach strategii „od pola do stołu” Komisja Europejska wyznaczyła ambitne cele w zakresie redukcji w rolnictwie. Między innymi zużycie pestycydów ma zostać zmniejszone o połowę do 2030 r. Ponadto do 2030 r. europejscy rolnicy powinni zużywać o 20% mniej nawozów. Do 2030 r. 25% europejskiego obszaru rolniczego ma być uprawiane ekologicznie. Jak dotąd Komisja Europejska nie dostarczyła szczegółowych informacji na temat tego, w jaki sposób zainteresowane branże powinny osiągnąć cele, ani które okresy służą jako punkt odniesienia dla wprowadzanych ograniczeń.
W swoim oświadczeniu stowarzyszenia rolnicze podkreślają, że zasadniczo pozytywnie oceniają zrównoważoną zmianę w systemie żywnościowym. Nie powinno się to jednak odbywać kosztem jakości i ceny żywności.
Rolnicy oczekują polityki opartej na twardych danych
Sygnatariusze, w tym Europejskie Stowarzyszenie Rolników i Spółdzielni (COPA / COGECA) oraz Europejska Rada Młodych Rolników (CEJA), nie oczekują już oceny wpływu ze strony Komisji Europejskiej. Stowarzyszenia postulują odejście od polityki ideologicznej.
Mając na uwadze strategię „od pola do stołu”, stowarzyszenia wzywają Komisję Europejską do przestrzegania trzech zasad:
1. zapewnienie polityki opartej na konkretnych danych i dowodach naukowych oraz zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa, a nie na stanowiskach ideologicznych i politycznych;
2. zainicjowanie dyskusji na temat konkretnych instrumentów i technologii, które wzbudzają entuzjazm dla tego projektu politycznego w naszej społeczności rolniczej; oraz
3. egzekwowanie tych samych ambitnych wymogów, które są stawiane na rynku wewnętrznym UE, wobec tych międzynarodowych partnerów handlowych, którzy nie realizują tych samych ambicji.