Główną cechą belgijskiego sektora rolnego jest strukturalny spadek liczby gospodarstw, który prowadzi do koncentracji własności gruntów.
W ciągu ostatnich 37 lat, w latach 1980-2017, Belgia straciła 68% swoich gospodarstw rolnych. W tym okresie wskaźnik zanikania gospodarstw był taki sam we Flandrii i Walonii (średnio -2,5% rocznie). W 1980 r. zarejestrowanych było 113 883 gospodarstw, podczas gdy w 2017 r. było ich 35 910.
Liczba gospodarstw spadła, a średnia powierzchnia gospodarstwa potroiła się. Zjawisko to było najintensywniejsze we Flandrii, gdzie średnia wielkość gospodarstw wzrosła z 8,4 ha w 1980 r. do 26,4 ha w 2017 r., natomiast w Walonii średnia wzrosła z 20,7 na 56,6 ha. Zwiększyła się również liczba zwierząt w gospodarstwie.
Jeśli chodzi o ubój świń, znacznie wzrosły one w latach 2006-2010 i od tego czasu utrzymują się na stosunkowo stabilnym poziomie.