USD -
4.0687
EUR -
4.3197
GBP -
5.0609
DKK -
0.5790
Naukowcy z University of California-Riverside pracują nad sposobem na hodowanie jadalnych roślin, które zawierają tę samą substancję co szczepionki mRNA. Zespół badaczy twierdzi, że tak zmodyfikowane rośliny będzie mógł każdy wyprodukować w swoim ogródku, a rolnicy będą zakładać całe plantacje. Aktualnie technologia ta testowana jest w uprawie szpinaku i sałaty.
Szczepionki mRNA działają poprzez „naukę” komórek układu odpornościowego rozpoznawania i atakowania określonej choroby zakaźnej. Szczepionki mRNA muszą pozostać w chłodni do czasu użycia, w przeciwnym razie stracą stabilność. Zespół UC-Riverside twierdzi, że jeśli odniosą sukces, społeczeństwo może spożywać roślinne szczepionki mRNA, które mogą przetrwać również w temperaturze pokojowej.
Dzięki grantowi w wysokości 500 000 dolarów z Narodowej Fundacji Nauki, chcą teraz osiągnąć trzy cele. Najpierw zespół spróbuje z powodzeniem dostarczyć substancje zawierające DNAi mRNA do komórek roślinnych, gdzie będą mogły się replikować. Następnie autorzy badania chcą wykazać, że rośliny mogą faktycznie wytwarzać wystarczającą ilość mRNA, aby zastąpić tradycyjną iniekcję. Na koniec zespół będzie musiał określić odpowiednią dawkę, jaką ludzie będą musieli spożywać, aby właściwie zastąpić szczepienia.
- W najlepszym wypadku pojedyncza roślina mogłaby wytworzyć wystarczającą ilość mRNA do zaszczepienia jednej osoby - mówi Juan Pablo Giraldo, profesor nadzwyczajny na Wydziale Botaniki i Nauk Roślinnych UCR, w komunikacie uniwersyteckim. - Testujemy ten sam mechanizm ze szpinakiem i sałatą. Mamy długoterminowe cele, aby ludzie uprawiali je we własnych ogrodach, rolnicy mogliby uprawiać całe pola - dodaje Giraldo.
Jadalne szczepionki
Giraldo i zespół naukowców z UC-San Diego i Carnegie Mellon University twierdzą, że kluczem do stworzenia jadalnych szczepionek są chloroplasty. - Są to małe narządy wewnątrz komórek roślinnych, które pomagają przekształcać światło słoneczne w energię. Są to maleńkie, zasilane energią słoneczną fabryki, które produkują cukier i inne cząsteczki, które pozwalają roślinie rosnąć – wyjaśnia Giraldo. - Są także niewykorzystanym źródłem wytwarzania pożądanych cząsteczek – dodaje.
Wcześniejsze badania wykazały, że w chloroplastach możliwa jest ekspresja genów, które nie są naturalną częścią tej rośliny. Zespół Giraldo osiągnął to, wysyłając materiał genetyczny wewnątrz ochronnej obudowy do komórek roślinnych.
W nowym badaniu Giraldo połączył siły z profesor Nicole Steinmetz z UC-San Diego, aby wykorzystać nanotechnologię do dostarczenia większej ilości materiału genetycznego do chloroplastów. - Naszym pomysłem jest ponowne wykorzystanie naturalnie występujących nanocząstek, a mianowicie wirusów roślinnych, do dostarczania genów roślinom – mówi Steinmetz. - Niektóre prace inżynieryjne zajmują się tym, aby nanocząstki trafiły do chloroplastów, a także aby nie były zakaźne dla roślin – precyzuje.
- Jednym z powodów, dla których zacząłem pracować w nanotechnologii, było to, że mogłem zastosować ją w roślinach i tworzyć nowe rozwiązania technologiczne. Nie tylko do żywności, ale także do produktów o wysokiej wartości, takich jak farmaceutyki – dodaje Giraldo.
Źródło: www.studyfinds.org
