Według prognozy Komisji Europejskiej z grudnia 2013 r., od 2014 r. produkcja mięsa wieprzowego w UE zacznie odbudowywać się i do 2023 r. wzrośnie o 5% wobec 2013 r. i o 3% wobec średniej z okresu 2010-2012 do 23,4 mln ton.
Wprowadzenie nowych wymogów z zakresu dobrostanu loch w 2013 r. doprowadziło do wycofania z rynku mniej konkurencyjnych gospodarstw, rośnie natomiast udział ferm bardziej produktywnych.
Poziom wzrostu unijnej produkcji wieprzowiny będzie jednak umiarkowany ze względu na ograniczenia dotyczące ochrony środowiska u głównych producentów (np. w Holandii i niektórych częściach Francji).
Eksport wieprzowiny z UE wzrośnie do 2023 r. o 12,4% wobec średniej z lat 2010-12 i o 6,3% wobec poziomu z 2012 r.
W okresie 2012-23 roczne tempo wzrostu wywozu wyniesie 1% i będzie znacznie niższe niż w latach 2001-11 (+6%). Spowolnienie wynikać będzie z rosnącej konkurencyjności ze strony USA i Brazylii, gdzie produkcja wzrośnie prawdopodobnie o 18% i 24% do 2023 r. wobec średniej z lat 2010-13.
Głównymi odbiorcami unijnej wieprzowiny będą Rosja i Chiny, a prognozy wskazują na zwiększenie chińskiego popytu importowego. Jeśli jednak chińskie władze obniżą krajowe cele dotyczące samowystarczalności, to poziom importu znacząco wzrośnie.
Wzrost rosyjskiej produkcji dzięki państwowym subsydiom w sektorze wieprzowiny spowoduje natomiast obniżenie popytu importowego przez Rosjan.
Spożycie wieprzowiny na jednego mieszkańca UE odbuduje się stopniowo z bardzo niskiego poziomu w 2013 r. (30,8 kg) do 31,8 kg w 2023 r., pozostając jednak poniżej poziomu z 2011 r.
Ograniczona podaż i wyższe ceny zbóż spowodowały wzrost cen wieprzowiny w 2012 r. i pierwszej połowie 2013 r. ponad poprzedni rekordowy poziom z 2011 r.
W drugiej części 2013 r. ceny mięsa zaczęły się już obniżać dzięki spadkowi cen pasz.
W prognozowanym okresie unijne ceny wieprzowiny będą podążały za ruchem cen na rynku światowym i wzrosną w tym samym stopniu co w ostatniej dekadzie sięgając 2100 EUR/t w 2023 r.
Niepewność dotycząca poziomu zbiorów oraz otoczenia makroekonomicznego może spowodować zmiany cen, co z kolei będzie miało wpływ na konkurencyjności unijnego eksportu oraz na popyt.
Źródło: FAMMU/FAPA
