4 kwietnia br., w odpowiedzi na działania administracji Stanów Zjednoczonych, Chiny podały informację o zamiarze nałożenia 25-proc.ceł na szereg amerykańskich produktów, w tym na soję. Gdyby zostały one wprowadzone (co nie jest na razie przesądzone), miałoby to bardzo duże przełożenie na globalny rynek roślin oleistych.
Chiny są największym światowym konsumentem surowców wykorzystywanych do produkcji pasz, w tym największym importerem soi, z 65-proc. udziałem w globalnym handlu. Według danych Międzynarodowej Rady Zbożowej, w ciągu zaledwie 8 lat prawie podwoiły zakupy tego produktu – z 53 mln t w sezonie 2009/10 do 100 mln t szacowanych dla sezonu bieżącego.
Z kolei Stany Zjednoczone to czołowy producent soi. W sezonie 2017/18 zbiory w tym regionie wyniosą prawdopodobnie 119,5 mln t (co stanowić będzie prawie 35% światowej produkcji). Z tego prawie 50% (59,0 mln t) ma być ulokowane na rynkach zagranicznych.
Dla USA Chiny są głównym rynkiem zbytu soi – z około 60-proc. udziałem w amerykańskim eksporcie tego produktu. Z kolei dla Państwa Środka Stany Zjednoczone są drugim, po Brazylii, dostawcą soi.
Biorąc pod uwagę rosnącą konsumpcję białka w Chinach, rozwój intensywnej produkcji zwierzęcej, zapotrzebowanie na soję w kolejnych latach będzie się zwiększało, choć tempo zmian prawdopodobnie spowolni. Wprawdzie eksport soi z Brazylii dynamicznie rośnie – z 29,0 mln t w sezonie 2009/10 do 68,6 mln t w bieżącym – niemniej jest mało prawdopodobne, żeby mogła zaspokoić w pełni popyt ze strony Chin. Tym samym ewentualne wprowadzenie ceł na amerykańską soję mogłoby mieć negatywny wpływ zarówno na gospodarkę Stanów, jak i samego Państwa Środka.
Na informację o możliwości wprowadzenia ceł bardzo szybko zareagowały giełdy amerykańskie. 4 kwietnia notowania kontraktu majowego obniżyły się o ponad 2% względem 3 kwietnia br. Niemniej, już 5 kwietnia, kiedy podkreślono, że są to na razie jedynie propozycje, które mogą ulec jeszcze zmianie, ceny odbiły o 1,6%.
Źródło: Marta Skrzypczyk, ekspert rynków rolnych, BGŻ BNP Paribas
