Sektor żywca wołowego nie może podzielić losu wieprzowiny. Rodzima produkcja cieląt musi być wzmocniona

W połowie bieżącego roku odnotowano wzrost importu żywego bydła do Polski. Przede wszystkim wzrósł przywóz cieląt, który jest większy o 30% w porównaniu do analogicznego okresu 2020 r. To efekt sporego zapotrzebowania na naszą wołowinę na rynku rodzimym jak i na eksport. Przywóz cieląt i stopniowe uzależnianie się od importu żywca na opas nie wróży jednak zbyt dobrze, co pokazuje choćby przykład krajowego rynku wieprzowiny, na który trafiają miliony warchlaków z Danii. Dlatego organizacje branżowe już apelują o wzmocnienie krajowej produkcji bydła mięsnego.

 

Najlepsze ceny w historii

 

- Krajowy rynek bydła rzeźnego wygląda dobrze. Średnioroczny wzrost cen skupu żywca wołowego mamy na poziomie 25%. To są ceny jakich dotąd nie mieliśmy w historii notowań rynkowych. Nawet odnosząc to do wzrostu kosztów produkcji, to sektor wołowiny na tle innych odnotowuje największy wzrost cen. W bydle mięsnym możemy produkcję oprzeć na swoich gospodarstwach, na użytkach zielonych i paszach własnych. Wtedy ta opłacalność jest największa. Pod koniec sierpnia mieliśmy delikatne wahnięcie ceny. To nie było związane z sytuacją na rynku, ale myślę, że mieliśmy do czynienia z próbą badania rynku przez zakłady skupowe. Być może wpływ na to miał fakt, że w Izraelu jest święto, które trwa kilka tygodni i w tym czasie nie ma ubojów – komentuje aktualną sytuację rynkowa Jacek Zarzecki – prezes  Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego.

 

- Widać, że zapotrzebowanie na towar z Polski jest bardzo duże. Świadczy o tym potężny wzrost importu cieląt, który występuje od początku roku. W 2020 r. zaimportowaliśmy ok. 120 tys. sztuk bydła. Było to głównie młode bydło do opasu i cielęta. W połowie bieżącego roku zaimportowaliśmy już 72 tys. żywych sztuk. Świadczy to o tym, że brakuje nam własnego materiału do opasu i do chowu. Na rynku jest „ssanie”. Jednocześnie spadł nam eksport żywych zwierząt. To świadczy również o tym, że ceny proponowane na polskim rynku są atrakcyjne względem cen eksportowych jeśli chodzi o żywe zwierzęta. My te rynki eksportowe dla żywca wołowego musimy ciągle jednak utrzymywać i o nie dbać, bo w momencie nieprzewidzianych okoliczności jak Kalinowo czy COVID, to właśnie eksport żywych zwierząt pozwolił nam w miarę suchą nogą przejść przez ten kryzys. Dlatego jako związki branżowe spotykamy się z inspekcją weterynaryjną w celu przeglądu tych świadectw eksportowych.

 

Zwierzęta powinny pochodzić z polskich hodowli

 

 

- Wracając do importu cieląt, to na koniec czerwca, porównując dane rok do roku, notujemy wzrost przywozu o 30%. To jest bardzo duży skok. Zwierzęta jadą do nas ze Słowacji, z Holandii, Danii, Litwy, Niemiec, Węgier czy Łotwy. Przy tak dużym imporcie nie wiemy do końca co do nas przyjeżdża i w jakim stanie zdrowia są sprowadzane zwierzęta. To pokazuje, że produkcja w Unii Europejskiej maleje, a u nas zapotrzebowanie na zwierzęta do opasu cały czas rośnie. Dlatego przewiduję, że ceny żywca wołowego będą rosły do końca roku. Na początku przyszłego roku może nastąpić delikatny spadek. Już dzisiaj potrzebujemy w ramach Wspólnej Polityki Rolnej wsparcia do krajowej produkcji żywca wołowego, tak aby ten import już nie rósł. Już dzisiaj trzeba wspierać krajową produkcje bydła mięsnego. Jeśli spojrzymy na relację produkcji bydła mlecznego do mięsnego to mamy proporcję 9:1. Jeżeli mówimy o tym, żeby konkurować jakością, to potrzebujemy wsparcia do produkcji żywca wołowego. Zwierzęta powinny pochodzić z polskich hodowli. Trzeba nam dobrych zapisów w programach odbudowy stada i poprawy genetyki. Dlaczego jest to tak ważne? Jak obserwujemy średnią cenę europejską i średnią cenę rynkową żywca w Polsce, to cenami już przestajemy konkurować. Musimy postawić na jakość, powtarzalność i dobrostan zwierząt. Musimy pokazywać sposób produkcji wołowiny, który jest zrównoważony i oparty na użytkach zielonych. Widać, że spożycie wołowiny w Polsce rośnie, co bardzo cieszy. Zawczasu potrzebujemy jednak działań wyprzedzających, które wzmocnią krajowy potencjał produkcji. A ten potencjał mamy, bo nadal mamy potężne powierzchnie nieużytkowanych pastwisk czy łąk, które można przeznaczyć do hodowli ekstensywnej bydła mięsnego.

 

- W ramach konsultacji do programu Wspólnej Polityki Rolnej zgłosiliśmy dwa ważne dla nas projekty. Pierwszy to projekt wymiany stada. To projekt, który zakłada poprawę genetyki w stadach bydła mięsnego i nie polega on na wzroście potencjału produkcyjnego, tylko na tym, żeby w stadach, które zajmują się produkcją wołowiny można było wymienić zwierzęta o gorszej genetyce na zwierzęta o genetyce hodowlanej w skali 1:1. Chodzi o to, żeby dopłata wyrównywała koszty wymiany, czyli różnicę pomiędzy kwotą sprzedaży stada i kosztem zakupu zwierząt hodowlanych z certyfikatem. To dałoby szansę hodowcom na uzyskanie lepszej ceny rynkowej. Drugi program to pomoc w zakupie buhajów do stad towarowych czy hodowlanych. Proponujemy żeby rolnik w czasie trwania projektu WPR, czyli raz na 5 lat, mógł skorzystać z zakupu buhaja ras mięsnych z dofinansowaniem na poziomie 4-5 tys. zł. W WPR proponujemy również wsparcie do użytków zielonych, żeby były one powiązane z opasem – wyjaśnia Jacek Zarzecki.