Poprawa dobrostanu świń, to wyższe koszty produkcji

10 marzec 2019 09:00

Redakcja

Dobrostan świń w Unii Europejskiej określa dyrektywa Rady 2008/EC, która określa minimalne wymagania ich utrzymywania w krajach członkowskich. Wymagania dotyczą jakości i powierzchni podłogi, przestrzeni dla macior i loszek, szkoleń dla personelu obsługującego zwierzęta, poziomu dopuszczalnego hałasu, dostępu do świeżej wody oraz wyznaczają wiek odsadzenia prosiąt na 4 tygodnie.

Od 1 stycznia 2013 lochy prośne muszą być utrzymywane w grupach. Zwierzęta muszą również mieć zapewniony dostęp do przedmiotów – zabawek, które zapewniają im możliwość zaspokajania naturalnej ciekawości wynikającej z zachowań behawioralnych. W Unii Europejskiej zakazane jest rutynowe obcinanie ogonków. Zagadnieniem, które jest szczególnie omawiane w ostatnich latach, jest chirurgiczna kastracja knurków, mającą ograniczać zapach knurzy w mięsie wieprzowym (Council Directive 2008/120/EC.)

Polska jako kraj członkowski wprowadziła wymagane standardy do produkcji świń. Poprawa warunków dobrostanu zwierząt wiąże się jednak ze wzrostem kosztów produkcji i obniżeniem konkurencyjności w stosunku do trzody chlewnej produkowanej w USA, Kanadzie, Brazylii, gdzie pomimo niższych kosztów paszy, podwyższone standardy utrzymania świń nie zostały wprowadzone. Bogate kraje UE, które produkują duże ilości wieprzowiny wprowadziły wyższe – ponad wymagania unijne – standardy dobrostanu.

Pod wpływem publicznej debaty w Niemczech podwyższono standardy dobrostanu świń ponad wymogi unijne poprzez wprowadzenie w 2015 roku tzw. „Initiative Tierwohl”. U podstaw programu było stworzenie przez podmioty związane z produkcją wieprzowiny i drobiu (producenci żywca, przetwórcy, sieci handlowe) bardziej kompleksowej odpowiedzialności za dobrostan zwierząt. Program ten jest prowadzony na zasadzie dobrowolności, a stworzony fundusz branżowy pozwala na wypłacanie dodatkowych premii dla rolników, którzy zdecydowali się na podniesienie standardów dobrostanu powyżej wymogów unijnych. Szczególny nacisk położono na redukcję stosowania chirurgicznej kastracji knurków, zwiększenie powierzchni dla zwierząt w kojcach, ograniczenie obcinania ogonków poprzez wprowadzanie środków niwelujących stres i kanibalizm występujący wśród zwierząt czy swobodne utrzymanie loch w sekcji porodówek.