Bydło opasowe - dodatkowy dochód gospodarstwa

Cezary Wójcicki
bydlo krowa z cielakiem

Bydło opasowe może być dodatkowym źródłem dochodu dla gospodarstw nieposiadających zwierząt. Przy prawidłowo zorganizowanym cyklu produkcyjnym nie zabierze nam zbyt dużo czasu.

Pisaliśmy już o intensywnym opasie buhajków. Co jednak zrobić, gdy chcemy utrzymywać krowy mamki i dodatkowo nie mamy zamiaru ponosić dużych nakładów, aby to stado podstawowe utrzymać? Dodatkowym problemem może być fakt, że  nie posiadamy budynków inwentarskich.

Odpowiedź na oba te problemy brzmi: pastwisko. Prowadząc półintensywny opas, wypas bydła powinien być nieodłącznym elementem produkcji, gdyż znacząco obniża jej koszty. Warto pamiętać, że poza korzyściami finansowymi, pastwiskowanie może przynieść wiele korzyści dla naszego stada (Kryszak 1995). Należą do nich między innymi:

- dobre dzienne przyrosty masy ciała; pod warunkiem dobrze zorganizowanego wypasu zwierząt,



- zdrowie i dobrostan zwierząt wypasanych – ma na to wpływ przede wszystkim ruch na świeżym powietrzu, a przekłada się na obniżenie kosztów leczenia,

- aspekt higienizacyjny działania takich czynników jak deszcz oraz wiatr.

- korzystny wpływ na szybsze usunięcie z organizmu zwierzęcia substancji szkodliwych, które powstały w procesie przemiany materii (Nazaruk 1976).

W niektórych miejscach Polski, takie rasy jak: Angus, Hereford czy szkockie bydło górskie, mogą przebywać na pastwisku przez cały rok, korzystając jedynie ze schronienia w skrajnie niekorzystnych warunkach pogodowych. Do ras odpornych, może nie na tyle, co wymienione powyżej, ale także przeznaczonych do wypasu (bez dostępu do typowych obór), zaliczają się: blonde d’aquitaine, limousine oraz charolaise. Powinny one jednak mieć dostęp do budynków zadaszonych (niekoniecznie musi być to obiekt zamknięty, ze wszystkimi czterema ścianami) (Grodzki 2009).

Pamiętajmy, że nie warto mieć obory, aby utrzymywać opasy. Czasem wystarczy tylko wiata. Ważny jest dobór rasy i prawidłowa organizacja stada. Niezmiernie ważna jest profilaktyka (szczepienia cieląt, odrobaczanie). To wszystko ma wpływ na uzyskany zysk z produkcji zwierzęcej.

Bibliografia:

1. Kryszak J., 1995. Gospodarka pastwiskowa. Rozdział w: Łąkarstwo. Podręcznik akademicki (red. M. Grynia). Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, Poznań, 349-362.
2. Grodzki H., 2009. Chów bydła mięsnego. Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań.
3. Nazaruk M., 1976. Gospodarka pastwiskowa. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.

Cezary Wójcicki
Autor: Cezary Wójcicki
Cezary Wójcicki – inżynier rolnictwa, obecnie student zootechniki na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Pasjonat rolnictwa, w szczególności produkcji zwierzęcej. Poza karierą naukową aktywnie uczestniczy w życiu swojego gospodarstwa, a od niedawna rozpoczął współpracę z portalem..

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.   Wszystkie artykuły autora
Najnowsze artykuły autora:

Loading comments...
Wiadomość z kategorii:

Obserwuj nas w Google News 

i czytaj materiały szybciej niż inni

Google Icons 16 512

Dołącz teraz