USD -
4.0610
EUR -
4.3335
GBP -
5.0238
DKK -
0.5808
Niemal w całej Polsce występują dogodne warunki do siewów kukurydzy i w znacznej części kraju zasiewy tej rośliny są w pełni. Podstawowym warunkiem powodzenia uprawy kukurydzy jest ograniczenie konkurencji ze strony chwastów. Sposobów na to jest kilka, ale żaden nie jest uniwersalny i program ochrony należy dostosować przede wszystkim do występujących chwastów i płodozmianu w gospodarstwie, aby nie ograniczać możliwości wyboru rośliny następczej.
Początkowy wzrost kukurydzy jest dosyć wolny, ze względu na naturalne tropikalne pochodzenie tej rośliny. Intensywny wzrost rozpoczyna w temperaturach powyżej 25°C co najczęściej ma miejsce na przełomie czerwca i lipca. Do tego czasu na polu przewagę mają chwasty, co skutkować może ich dominacją i zaduszeniem rośliny uprawnej. Szczególnie ekspansywnymi chwastami zagrażającymi kukurydzy w początkowych stadiach rozwoju są: komosa biała, szarłat szorstki, rumianek pospolity, rdesty i chwastnica jednostronna. Są to bardzo dynamicznie rozwijające się chwasty, które sprawiają, że uprawa kukurydzy bez ich zwalczania jest niemożliwa.
Wciąż dużo możliwości odchwaszczania kukurydzy
Pomimo sukcesywnego wycofywania z stosowania części środków ochrony roślin przez organy nadzorcze, wciąż pozostają herbicydy, którymi skutecznie można odchwaścić plantacje kukurydzy. Jednak przed sięgnięciem po konkretny produkt warto przemyśleć jakie chwasty występują u nas na polu, kiedy chcemy je zwalczać i co planujemy zasiać po kukurydzy. Odpowiedzi na te trzy pytania pozwolą na dobranie odpowiednich substancji do zwalczenia chwastów w kukurydzy.
Stosowanie przedwschodowe
Stosowanie herbicydów przedwschodowo wymaga dobrej znajomości chwastów jakie występują na danym polu. Nie ma z tym większego problemu na powierzchniach, które uprawia się od lat, ale problemy mogą stanowić grunty świeżo przyjęte w dzierżawę, które mogą zaskoczyć nas obecnością innych uciążliwych gatunków chwastów. Drugą ważną zasadą odchwaszczania przedwschodowego jest staranna uprawa gleby. Aplikując środek bezpośrednio na gołą ziemię musi on dokładnie pokryć każdą jej powierzchnię. Występujące grudy po niedokładnej uprawie, mogą utrudnić dotarcie cieczy roboczej do gleby znajdującej się pod nią, co poskutkuje wyrastaniem chwastów z tego miejsca. Spowodowane jest to zasadą działania środków doglebowych. Na wierzchniej warstwie gleby opryskanej środkiem przedwschodowym tworzy się „film” herbicydowy, po zetknięciu, z którym siewki chwastów wrażliwych obumierają. Dlatego w takim przypadku wszelkie zabiegi mechaniczne jak napowietrzanie lub spulchnianie mięrzyrzędzi uszkodzą warstwę herbicydową i narażą uprawę na wystąpienie zachwaszczenia. Skuteczność zabiegów przedwschodowych w dużej mierze zależy od wilgotności gleby. Stosowanie tej grupy środków na skrajnie przesuszoną glebę nie będzie tak skuteczne jak na opryskanie gleby wilgotnej w której herbicyd się rozpuści i wypełni całą jej powierzchnię. Zaletą rozwiązań herbicydowych stosowanych przed wschodami chwastów jest długotrwałe ich działanie, co sprawdza się przy zróżnicowanym banku nasion chwastów w glebie i różnym terminie ich kiełkowania. Obecnie zarejestrowanymi w kukurydzy substancjami aktywnymi działającymi doglebową są na przykład: pendimetalina, terbutylazyna, izoksaflutol, S-metalochlor, dimenatamid-P, izoksaflutol, tienkarbazon metylu, mezotrion czy petoksamid. Część wymienionych środków oprócz działania doglebowego mają zdolność do zwalczania chwastów także przez zastosowanie dolistne, co pozwala na elastyczny termin aplikacji.
Fot.: 2. Odchwaszczanie przedwschodowe pozwala na niezakłócony wzrost kukurydzy od początku.
Stosowanie nalistne
Nalistne, często nazywane także powschodowym zwalczaniem chwastów jest kolejną strategią w ograniczaniu występowania niechcianej roślinności. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość doboru substancji aktywnych pod konkretne gatunki chwastów. Decydując się na stosowanie środków nalistnych jesteśmy bardziej niezależni od warunków atmosferycznych, bo stosować je można także w czasie suszy, nie obawiając się o gorsze działanie chwastobójcze. Do tego sposobu stosowania jest także zarejestrowanych dużo więcej środków niż do zastosowania doglebowego. W ten sposób najskuteczniej się zwalcza chwasty w początkowym stadium rozwoju. Im mniejsze chwasty, tym łatwiej je zniszczyć i wymaga to znacznie mniejszych dawek środków niż późne zwalczanie, kiedy część roślin wytworzy warstwę woskową na liściach utrudniającą wnikanie substancji aktywnych. Jedyne ryzyko jakie wiąże się z wyborem strategii powschodowej jest zbyt późne wykonanie zabiegu, skutkujące konkurencją kukurydzy z chwastami. W ten sposób może dojść do obniżenia plonowania kukurydzy po stresie spowodowanym wystąpieniem nadmiernego zachwaszczenia. Najpopularniejszymi substancjami stosowanymi w odchwaszczaniu nalistnym są: nikosulfuron, Florasulam, pirydat,2,4-D, dikamba, MCPA, tritosulfuron, foramsulfuron, jodosulfuron metylosodowy, mezotrion, izoksoflutol, tienkarbazon. Ostanie trzy wymienione substancje oprócz nalistnego działania są pobierane także przez korzenie chwastów.
Zabieg powschodowy, ale działający także na nowo kiełkujące chwasty
Często wykorzystuje się dobrodziejstwa niesione zarówno przez środki doglebowe i nalistne stosując je w jednym zabiegu powschodowym. Pozwala to na znacznie przedłużoną ochronę plantacji, niszcząc to co już skiełkowało i zabezpieczając przez zachwaszczeniem wtórnym. Zabieg ten najczęściej wykonuje się po wschodach ciepłolubnego gatunku jakim jest chwastnica jednostronna. Warto zastosować wówczas herbicyd zawierający substancję nikosulfuron, która poradzi sobie z tym jednoliściennym chwastem i zwalczy również kilka gatunków chwastów dwuliściennych. Aby rozszerzyć spektrum zwalczanych chwastów należy dodać partnera w postaci herbicydu zwalczającego pozostałe gatunki dwuliścienne. Dobrze sprawdzi się któraś z substancji stosowanych doglebowo doskonale zabezpieczając przed zachwaszczeniem wtórnym. Przydatne będą takie substancje jak terbutylazyna, s-metalochlor lub mezotrion.
Czym zwalczyć uciążliwe chwasty w kukurydzy?
Do uciążliwych chwastów w kukurydzy należą rośliny z tej samej rodziny botanicznej np. chwastnica jednostronna, perz właściwy, włośnica sina czy wiechlina roczna. Ze względu na pokrewieństwo tych roślin z kukurydzą, zastosowany środek musi być wysoce selektywny, aby zwalczając chwasty nie uszkodził rośliny uprawnej. Do tego sprawdzą się substancje nalistne taki jak nikosulfuron i rimsulfuron. Uwaga na drugi z wymienionych środków, bowiem niektóre odmiany kukurydzy są na niego wrażliwe. Do ograniczenia występowania chwastów jednoliściennych przyczynią się także S-metalochlor oraz mezotrion, jednak nie zwalczą go całkowicie.
Do innych uciążliwych chwastów należą szybkorosnące komosa biała, szarłat szorstki i rdesty. Na szczęście ich zwalczanie nie należy do trudnych i poradzą sobie z nimi mieszaniny większości środków.
Nie wszystkie środki bezpieczne w każdej fazie
Zarejestrowanymi i stosowanymi herbicydami w kukurydzy są środki z grupy regulatorów wzrostu. Należą do nich np. MCPA, dikamba czy 2,4-D. Każdy środek chemiczny aplikowany na pole jest pobierany przez rośliny uprawne i muszą one zmetabolizować go do substancji nieszkodliwych. Szczególnie uważać trzeba przy stosowaniu środków z grupy regulatorów wzrostu, ponieważ wpływają one na hormony roślin. Zastosowane zbyt późno tj. po osiągnięciu fazy 6 liści mogą przyczynić się do zahamowania wzrostu kukurydzy lub prowadzić do strat w plonie. Związane jest to z rozpoczęciem w tej fazie rozwoju organów generatywnych w kukurydzy i wszelkie rozstroje hormonalne w tym okresie mogą negatywnie wpłynąć na plonowanie.
Uwaga na rośliny następcze
Niektóre z substancji, a szczególnie działające doglebowo pozostają w gruncie dłuższy czas. Ich działanie może się utrzymywać nawet do następnego roku, i ich pozostałości mogą zaburzać rozwój, lub nawet zniszczyć zasianą przez nas roślinę. W szczególności narażone na obecność pozostałości herbicydów kukurydzianych w glebie są rośliny dwuliścienne wysiewane wiosną następnego roku takie jak np. buraki, ziemniaki, soja, groch czy łubiny. Tym roślinom zagrażają takie substancje jak np. mezotrion, izoksoflutol, tifensulfuron. Efekt działania następczego może się nasilić w przypadku lat suchych, kiedy biodegradacja środków ochrony roślin w glebie przebiega wolniej i dłużej w niej pozostają. Aby zapoznać się z ewentualnymi zagrożeniami dla roślin następczych należy dokładnie czytać etykiety stosowanych środków ochrony roślin.
