Oleiste i strączkowe

Soczewica, dawniej uważana za żywność dla ubogich, obecnie przeżywa swój renesans jako alternatywne źródło białka i tradycyjny składnik potraw. Jej uprawa budzi coraz większe zainteresowanie w Niemczech, z których znikła w połowie XX wieku. Niestety znajomość uprawy tej rośliny została niemal zupełnie zatracona, a jej plony są nadal bardzo niskie. Co motywuje rolników do podjęcia się tego wyzwania?

Niestety próby istotnego wykorzystywania krajowych źródeł białka napotykają na zdecydowaną niechęć firm paszowych z kapitałem zagranicznym, powiązanych z dostawcami śruty sojowej. To jest walka o ok. 2,5 mld zł rocznie, które te firmy mogą stracić wskutek stosowania białka krajowego.

Zgodnie z oczekiwaniami Parlamentu Europejskiego, handlujący soją w Unii Europejskiej będą wkrótce zmuszeni udowodnić, że ich towary nie szkodzą lasom deszczowym w Ameryce Południowej. Wg Brukseli, najlepszym rozwiązaniem byłaby obowiązkowa certyfikacja.

Doświadczenia amerykańskie wskazują na możliwość wręcz całkowitego wyeliminowania śruty sojowej paszą na bazie kukurydzy (od 67 do 77% udziału w mieszance w zależności od grupy wiekowej), zastępując ją śrutą rzepakową w żywieniu prosiąt po odsadzeniu (od masy 15 kg) bez straty dla efektywności jej wykorzystania i zdrowotności zwierząt. Potwierdzają to analizy poubojowe tusz, z których wynika również, że w przypadku śruty rzepakowej o podwyższonej zawartości białka (tzw. high protein) notowano nawet większą powierzchnię oka polędwicy.

Ostatnio duży entuzjazm wzbudziły liczne informacje donoszące o wprowadzeniu do uprawy grochu ozimego. Po zapoznaniu się z nimi można zapałać gorącą chęcią posiadania go w strukturze zasiewów. Jednak czy potęgowany przez media entuzjazm nie jest przedwczesny? Jakie są realne atuty uprawy grochu ozimego, a jakie ewidentne mankamenty i wątpliwości? Przedstawiam informacje zebrane u osób związanych z badaniami, hodowlą, uprawą oraz sprzedażą grochu ozimego.

Na niemieckich polach coraz częściej występuje słonecznik. Jak podał Federalny Urząd Statystyczny (Destatis), według wstępnych wyników słoneczniki będą uprawiane na łącznej powierzchni 28 100 hektarów w 2020 roku. W ten sposób areał zwiększył się o 25% w stosunku do roku poprzedniego (+ 5700 ha).

- Zezwalam na wprowadzenie do obrotu, z przeznaczeniem do stosowania w uprawie rzepaku ozimego w celu zwalczania chowacza galasówka, miniarki kapuścianki, w okresie od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 28 września 2020 r. środka ochrony roślin Cruiser OSR 322 FS produkcji Syngenta – czytamy w decyzji ministra rolnictwa, Jana Krzysztofa Ardanowskiego. 

Wiele osób zastanawia się czy w oleju rzepakowym jest obecny glifosat. Na zlecenie Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju przeprowadzono szereg badań po tym kątem. Jakie są rezultaty? 

Coraz więcej rolników decyduje się na uprawę słonecznika na ziarno – wynika z najnowszych danych statystycznych zebranych przez analityków Cedrob Pasze. Uprawa słonecznika daje bowiem realną możliwość dodatkowego zarobku i jest znakomitym sposobem na wykorzystanie areału rolnego na zmianę z uprawą kukurydzy, roślin okopowych, motylkowatych czy zbóż.

W ciągu ostatnich tygodniu cena śruty rzepakowej w firmach prowadzących jej sprzedaż wzrosła z 1100 zł do 1360 zł. Wg samorządu rolniczego, podwyżki są nieuzasadnione i należy w tym zakresie przeprowadzić kontrolę. 

Rośliny strączkowe uprawiane są głównie na nasiona. Z roku na rok rośnie ich procentowy udział w strukturze zasiewów. Zwiększa się zapotrzebowanie nasion roślin strączkowych nie tylko w przemyśle spożywczym, ale kosmetycznym. Są one również ważnym elementem w żywieniu człowieka. Popularyzacja zdrowego stylu życia, w tym zdrowego odżywiania, przyczynia się do weryfikacji codziennej diety i zwrócenia szczególnej uwagi na udział w niej nasion roślin strączkowych. Wzrasta też ilość wegan i wegetarian, dla których nasiona strączkowych są bardzo ważnym elementem diety. Ma to zmienić cały rynek.

Uprawa słonecznika jako płodozmianu zyskuje coraz większą grupę zwolenników, szczególnie w Polsce południowo-wschodniej i południowo-zachodniej, gdzie obserwujemy klimat nieco cieplejszy niż na pozostałych terenach naszego kraju. Nic w tym dziwnego, bo słonecznik to roślina dobrze znosząca przejściowe okresy suszy a do tego przyjemna w uprawie i zyskowna. Zapotrzebowanie na ziarna słonecznika jest coraz większe, a jak wskazują prognozy ekspertów, w przyszłym roku wzrośnie jeszcze bardziej.

Aktualnie pełną parą trwają zbiory jęczmienia ozimego, którego plony wg docierających do nas informacji wahają się w granicach od 3 do 5,5 tony z hektara dla województwa lubuskiego. W zachodniopomorskim, gdzie spadło dużo więcej wody słychać o plonach na poziomie 7 t/ha.

Podczas spotkania z producentami rzepaku minister Jan Krzysztof Ardanowski poinformował, że na wniosek Krajowego Zrzeszenia Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych zezwolił na wprowadzanie do obrotu w ograniczonej ilości, na okres do 120 dni zapraw neonikotynoidowych. – Zdaję sobie sprawę, że są środowiska, które są temu przeciwne, ale nie zgadzam się z twierdzeniem, że uprawiający rzepak chcą zniszczyć pszczoły – powiedział szef resortu rolnictwa. 

W ubiegłym tygodniu, przy okazji uroczystego zainstalowania hotelu dla pszczół na terenie ministerialnego dziedzińca, szef resortu poinformował o projekcie ustawy wprowadzającej zmiany w funduszach promocji. – To projekt historyczny. Tworzymy nowy fundusz promocji dotyczący rzepaku i roślin białkowych. Producenci tych roślin zgodzili się, aby w ramach tego funduszu, z ich pieniędzy, z ich składki, część środków trafiała do pszczelarzy. Ci rolnicy dobrze rozumieją czym są dla nich owady zapylające – zwrócił uwagę minister Ardanowski.

Bobik nawożony mineralnym nawozem zawierającym NPK lub PK daje wysoki plon, jednak jego pyłek i nektar nie są już tak atrakcyjne dla trzmieli jak bobiku nawożonego obornikiem, który oprócz tego da wysoki plon - to zaskakujący wniosek badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu.

Zarząd Dolnośląskiej Izby Rolniczej otrzymuje liczne sygnały od rolników o coraz większej skali skażenia gleby rolniczej kiłą kapusty Plasmodiophora brassicae. Patogen ten ma istotny wpływ na rozwój roślin kapustnych w tym rzepaku, który w tej części kraju jest bardzo ważną rośliną w uprawie, a plony rzepaku mają istotny wpływ na dochody rolników. 

Część rolników temat drugiej dawki azotu w rzepaku ma już za sobą i zgodnie z zaleceniami doradców wysiewali drugą dawkę nawozów azotowych w ciągu 2 tygodni od pierwszego wjazdu na pole z azotem. Spora grupa rolników drugi raz z azotem będzie dopiero wjeżdżać w rzepak, zwłaszcza rolnicy z północno-wschodniej części kraju mają trochę więcej czasu na rozsypanie azotu. Więc o czym warto pamiętać?

Rozpoczynający się okres wegetacyjny to idealny moment na przegląd stanu posiadanych w gospodarstwie środków ochrony roślin oraz zapoznanie się z najnowszymi zaleceniami, dotyczącymi między innymi zwalczania szkodników, występujących w uprawach rzepaku ozimego.

Od 2019 roku po raz pierwszy na terenie całego kraju obowiązuje, tzw. program azotanowy, który zabrania stosowania nawozów zawierających azot do końca lutego. Wcześniej takie obostrzenia obowiązywały jedynie dla części obszaru kraju. Doświadczenia rolników, gospodarujących dotychczas na pograniczu tzw. OSN-ów, pokazują, że ograniczenia terminu stosowania azotu utrudniają efektywną gospodarkę tym składnikiem i osiąganie wysokich plonów.