Szwajcaria: Dopłaty bezpośrednie uzależnione od decyzji o stosowaniu pestycydów. Niedobory żywności i drożyzna?

W Szwajcarii czekają na głosowanie dwie inicjatywy, które mogą wywrócić rolnictwo do góry nogami w bezprecedensowym stopniu i sprawić, że wiele obszarów stanie się nierentownych lub nie będzie już finansowo opłacalnych. Helweci chcą wprowadzić prawo, które będzie uzależniało dopłaty bezpośrednie od decyzji o zaniechaniu stosowania pestycydów w gospodarstwie.

 

13 czerwca w Szwajcarii odbędzie się głosowanie nad dwoma regulacjami prawnymi, które zasadniczo zmieniłyby tamtejsze rolnictwo. - Jeśli parlament przyjmie te prawa, może wystąpić niedobór żywności i gwałtownie rosnące ceny - pisze bloger rolniczy dr Willi Kremer-Schillings. 

 

Pierwsza z kontrowersyjnych regulacji, to inicjatywa dotycząca ochrony wody pitnej. Rząd chce, aby dopłaty bezpośrednie otrzymywały tylko te gospodarstwa, które wytwarzają produkty wolne od pestycydów. W propozycji ustawowej jest zapis, iż antybiotyki nie mogą być stosowane profilaktycznie i można będzie trzymać tylko tyle zwierząt, ile można karmić paszą wyprodukowaną w gospodarstwie. Firmy, które nie mogą przestrzegać tych rygorów, nie powinny już w przyszłości otrzymywać płatności bezpośrednich.

 

Inicjatywa dotycząca zakazu stosowania pestycydów (PVI) zabrania stosowania syntetycznych pestycydów w produkcji rolnej. Przywóz w celach handlowych środków spożywczych zawierających syntetyczne pestycydy lub wyprodukowanych przy użyciu syntetycznych pestycydów ma być również zabroniony.

 

Kremer-Schillings rozmawiał z Samuelem Guggisbergiem, prezesem IG Bauern Unternehmen, stowarzyszenia rolników i przedsiębiorców rolnych, którzy są zaangażowani w racjonalne i produktywne rolnictwo. Według Guggisberga, wskaźnik samowystarczalności żywieniowej w Szwajcarii wynosi około 54%. - Sytuacja znacznie się pogorszy, jeśli inicjatywy zostaną zaakceptowane, ponieważ średnie plony spadną, a w niektórych przypadkach mogą wystąpić całkowite niepowodzenia. Jeśli tekst inicjatywy zostanie ściśle wdrożony, zakładam, że Szwajcaria nie będzie w stanie znaleźć wystarczającej ilości żywności o wymaganej jakości, czy to w kraju, czy za granicą - powiedział rolnik.

 

Inicjatywa dotycząca pestycydów ma również wpływ na dalsze operacje na pierwszym i drugim etapie przetwarzania. Słynny szwajcarski przemysł czekoladowy nie znalazłby na światowym rynku wystarczającej ilości ziaren kakaowych, aby sprostać wymaganiom.

 

Zakaz pestycydów obejmowałby również produkty biobójcze, powiedział Guggisberg. Bez detergentów i środków dezynfekujących nie można już myśleć o odpowiednim zdrowiu zwierząt i bezpieczeństwie żywności. - Zaczyna się od higieny stanowiska i czyszczenia systemu doju rurociągów, a kończy na higienie systemu w drugim etapie przetwarzania. W grę wchodzi około 160 000 miejsc pracy – ostrzega działacz. Wszystko to doprowadzi do znacznie wyższych cen żywności produkowanej w regionie. Podejrzewa, że ​​inicjatorzy nie uwzględnili wszystkich tych aspektów do końca.

 

- Uprawa buraków cukrowych lub rzepaku bez syntetycznych pestycydów w rzeczywistości nie jest możliwa – przekonuje rolnik Willi. Guggisberg stwierdza, że ​​inicjatywy na rzecz środowiska i bioróżnorodności wyrządzają szkodę.

 

- Na przykład inicjatywa dotycząca wody pitnej zakazuje stosowania wszelkich pestycydów, ściśle mówiąc również biologicznych. Jeśli więc nadal chcesz otrzymywać płatności bezpośrednie, będziesz mógł produkować tylko zgodnie z wytycznymi Bio-Demeter. Obecnie gospodarstwa ekologiczne otrzymują więcej dopłat bezpośrednich niż gospodarstwa ÖLN. Certyfikat wydajności ekologicznej (ÖLN) jest już obowiązkowy, aby otrzymywać płatności bezpośrednie. Niższe plony skutkują dużymi deficytami dochodów w gospodarstwach. Można by to zrekompensować dopłatami bezpośrednimi BIO, które jednak prawie podwoiłyby budżet rolny. Albo musiałby zostać całkowicie wchłonięty przez znacznie wyższe ceny niż obecnie ma to rolnictwo ekologiczne. Oba wydają mi się w tej chwili bardzo mało prawdopodobne - mówi przedsiębiorca.

 

Wszystkie inne gospodarstwa zintensyfikowałyby produkcję i na przykład ponownie włączyłyby obszary kompensacji ekologicznej do produkcji żywności.