Po Australii, Nowa Zelandia jest nowym partnerem, który negocjuje umowę o wolnym handlu z Unią Europejską, ale wdrożenie jej może potrwać nieco dłużej. Rok 2021 to termin, w którym powinno dojść do finalizacji rozmów.
Unia Europejska jest trzecim co do wielkości partnerem handlowym Nowej Zelandii. Głównymi towarami eksportowymi tego kraju są jagnięcina, wino, owoce i nabiał. David Parker, nowozelandzki minister handlu, wspomniał, że Unia Europejska jest rynkiem dla ponad 10 procent całego eksportu kraju. - Nawet wyłączając handel dwustronny w Wielkiej Brytanii wynosi około 16 miliardów dolarów rocznie - oświadczył Parker na spotkaniu z komisarz UE ds. Handlu, Cecilią Malmstrom.
Jagnięcina jest jednym z nowozelandzkich produktów, które najlepiej sprzedają się w Europie, a kraj ma preferencyjny dostęp do tego rynku. Nowa Zelandia jest tak zadowolona ze swojej pozycji na rynku UE, że nawet w ciągu ostatnich kilku lat nie wywierała presji na dostarczenie całej, wcześniej wynegocjowanej kwoty na dostawy mięsa jagnięcego i baraniego.
Zgodnie ze danymi rynkowym, kwota nowozelandzka w wysokości 228 254 ton i została pokryta w ostatnich latach jedynie 62%. W 2017 r. UE odbierała 31% całkowitego eksportu mięsa owczego z NZ, przy czym około połowa tego handlu była przeznaczona dla Zjednoczonego Królestwa. Dostawy z Nowej Zelandii stanowią 19% rynku mięsa baraniego w UE.
Urzędnicy negocjujący umowę spodziewają się sprzeciwu europejskich rolników, szczególnie jeśli chodzi o tych skupionych wokół rynku wołowiny. - Cóż, wrażliwe obszary będą skoncentrowane na rolnictwie i jest to typowe dla wszystkich umów, które chcemy zawrzeć i jestem pewien, że usłyszymy obawy od krajowych grup rolniczych skupionych wokół mleczarni i rynku wołowiny - wyjaśnił jeden z unijnych urzędników.
Według unijnej komisarz ds. Handlu, Malmstrom, po podpisaniu umowy handel towarami może wzrosnąć o 50%. Następna sesja dyskusji odbędzie się w przyszłym miesiącu w Brukseli.
Źródło: www.euromeatnews.com
