Projekt zmiany ustawy o nawozach i nawożeniu

W projekcie zmiany ustawy o nawozach i nawożeniu nawozy naturalne podzielono na dwie grupy. Wyodrębniono nawozy naturalne nieprzetworzone i przetworzone.

Nawozy naturalne nieprzetworzone są przeznaczone do bezpośredniego rolniczego wykorzystania i wprowadzane do obrotu włącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, której obowiązek przechowywania wynosi 3 lata od dnia jej wygaśnięcia. Do nawozów naturalnych przetworzonych zalicza się te, które zostały przetworzone za pomocą procesów określonych w art. 2 ust. 4a.: granulacja, suszenie, liofilizacja, rozdrabnianie lub homogenizowanie bez dodatku innych substancji.

KZP-PTCH wnioskuje o rozszerzenie zapisów ustawy poprzez dodanie do procesów przetwarzania proces separacji gnojowicy na frakcję ciekłą i stałą.

Zaproponowana zmiana ma na celu ułatwienie wprowadzania frakcji stałej i ciekłej gnojowicy (po separacji) do obrotu i stosowania bez konieczności uprzedniego uzyskania pozwolenia od ministra rolnictwa – podobnie jak to jest zaproponowane w stosunku do produktów pofermentacyjnych z biogazowni rolniczych.

Jak informuje Aleksander Dargiewicz z KZP-PTCH, związek stoi na stanowisku, że gnojowica po separacji powinna być dopuszczona do obrotu luzem lub w opakowaniach do bezpośredniego rolniczego zagospodarowania na podstawie umowy, o której mowa w art. 3 ust. 3. z informacją o zawartości składników NPK.

KZP-PTCH wnioskuje, aby zmienić zapis w art. 2 ust.1 pkt 4(b) na następujący:

„przetworzone przez konfekcjonowanie lub celowy proces separacji części stałych i płynnych, granulacji, suszenia, rozdrobienia, homogenizacji lub liofilizacji:

- obornik, gnojówkę i gnojowicę,

- pochodzące od zwierząt gospodarskich, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, odchody, z wyjątkiem odchodów pszczół, bez dodatku innych substancji,

- przeznaczone do wykorzystania w celu nawożenia lub poprawy właściwości gleby;”

 

Separacja gnojowicy na frakcję płynną i stałą daje wiele korzyści. W procesie separacji można uzyskać frakcję stałą o zawartości do 40% suchej masy. Koncentracja fosforu w części stałej dorównuje koncentracji w nawozach sztucznych, co pozwala na transport na dłuższe odległości i efektywny recykling fosforu z gnojowicy. Ponadto separacja zmniejsza również zapotrzebowanie na pojemność zbiornika niezbędnego do przechowywania frakcji płynnej w stosunku do surowej gnojowicy, poprawia efektywność biologicznego procesu oraz minimalizuje odór.

 

Źródło: KZP-PTCH