W ministerstwie wiedzą, że ASF to system połączonych interesów kapitału zagranicznego. Państwo słabsze od korporacji?

Nie miejmy wątpliwości, że wirus ASF będzie trwał na terenie Polski latami. Jak przyznaje wiceminister rolnictwa, Szymon Giżyński, utrzymywaniem afrykańskiego pomoru świń w naszym kraju zainteresowany jest kapitał zagraniczny w postaci zakładów przetwórczych czy nawet dostawców środków do bioasekuracji. Państwo próbowało ingerować w ten mechanizm, ale okazało się zbyt słabe. Zdaniem wiceministra, jedyną drogą do pozbycia się ASF-u jest radykalny odstrzał dzików, ale i tu resort rolnictwa jest bezradny. 

 

Szymon Giżyński przypomniał podczas wczorajszego posiedzenia Parlamentarnego Zespołu ds. zwalczania i zapobiegania chorobom zakaźnym zwierząt, że w 2018 r. przedstawił swoją wizję postrzegania epidemii ASF i koncepcje zwalczania choroby. – Zdefiniowałem wówczas fenomen ASF-u w Polsce i to że on ma się dobrze, jako system połączonych ze sobą interesów. Nie odkrywam tutaj Ameryki. W tym systemie trzeba zacząć od przemysłu przetwórczego. Pan minister Sawicki w 2014 r. miał do wyboru: albo pójść za przykładem Czechów i wyprzedzić działania, które podjęli później Niemcy, Duńczycy i Francuzi, albo zrobić to co zrobił i ustanowić pierwszą strefę. Pierwsza strefa natychmiast uruchomiła zjawiska rynkowe, a raczej pseudorynkowe i funkcjonowanie w polskim przetwórstwie wieprzowiny dwóch cen: rynkowej i ASF-owej. Jak przychodziłem do ministerstwa, to za żywiec cena wynosiła 5 zł/kg, a w strefach ASF cena wymuszana na rolnikach w najlepszym przypadku wynosił połowę ceny rynkowej, choć były przypadki bardziej drastyczne i niesprawiedliwe. Różnice w cenie konsumowali oczywiście właściciele wielkich zakładów przetwórczych. Kolejnym beneficjentem okazały się sieci handlowe. W kolejce po wpływy z tego systemu ustawił się także przemysł utylizacyjny. Liderzy tego przemysłu określili możliwość obrotu na najbliższe kilka lat, a było to 2-3 lata temu, na ok. 30 mld. zł. Następnym przemysłem jest przemysł bioasekuracyjny, który w ogromnej większości zarządzany jest przez firmy wielkie, ale mniejsze podmioty też okazjonalnie partycypują w podziale tego rynku. Ostatnim dzieckiem tego mechanizmu jest system tuczu nakładczego, który od lat Polskę opanowuje i wypiera rodzimą produkcję. Co łączy te pięć filarów? W dużym stopniu łączy to, że wszystkie te układy finansowe, żerujące na ASF-ie, są w obcych rękach. Obcy kapitał tym zarządza. My próbowaliśmy złamać pewne reguły i zainstalować firmy państwowe w układzie przetwórczym i utylizacyjnym. Różne przeszkody okazały się silniejsze niż nasze zamiary i możliwości. To nadal jest aktualne i będziemy podejmować działania w tym kierunku. Mamy ciągle w użyciu, jeśli chodzi o aktywną formę zwalczania ASF-u, polska weterynarię, która jest w systemie kontroli – mówił podczas wczorajszego posiedzenia Szymon Giżyński.

 

Pomoże jedynie depopulacja dzików

 

W dalszej części swojej wypowiedzi wiceminister wskazywał na niewystarczające działania Polskiego Związku Łowieckiego w ograniczaniu populacji dzików. Wskazał, że nie ma już presji ze strony organizacji ekologicznych i istnieją możliwości wzmożonych odstrzałów. Podkreślał, że ministerstwo nie jest władne do zarządzania populacją dzików. Wskazał odstrzał dzików jako jedyną metodę na „unicestwienie ASF-u”.