Pomysł na powyższy tytuł to intelektualna pamiątka z jakiejś, bardzo dawnej, konferencji. Prowadzący obrady zaczął się głośno zastanawiać, dlaczego wśród ornitologów i miłośników ptaków jest tak wielu o ptasio brzmiących nazwiskach. Zerknijmy tylko na krajowe podwórko. No i kogóż my tu mamy. Całe stadko, przywołuję z pamięci: Krogulec, Mazurek, Kania, Dudek oraz polskie warianty ptasich nazwisk: Sokołowski, Czaplicki, Gawroński, Grzywaczewski, Czajkowski, Ptaszyk. Pewnie jak bym się chwilkę zastanowił przypomniałbym sobie i innych.
Jest wreszcie i Marek Pióro, dzielnie wojujący piórem, właśnie w ptasiej sprawie. Nazwisko wszak zobowiązuje! Pisze bloga, o ostatnio nawet artykuły prasowe i książki. Właśnie nawiązując do nazwy własnego, popularnego bloga, wydał ostatnio książkę Plamka mazurka. Nazwałbym ją pogaduszkami o ptakach. Lekko podane, ciekawe historyjki. Zaskakuje tytułowy wróbel polny, z piękną czekoladową czapeczką i plamką na policzku. Gatunek inspirujący artystów, co zresztą nieco przypomina okładka książki, nie wiem czy świadomie czy nie, nawiązując do japońskiej tradycji malarskiej. Specjalnie powołuję to skojarzenie, bowiem mazurek szeroko trafił do kultury Japonii. W Kraju Kwitnącej Wyspy ma status nieporównywalny z żadnym innym gatunkiem. Więcej o tym napisałem tutaj.
Dzięki Markowi Pióro chciałoby się napisać, że mazurek trafia pod polskie strzechy. Gwoli prawdy on tam był i jest (jeśli jeszcze gdzieś się piękne trzcinowe dachy ostały), a raczej dociera do wielkomiejskiego czytelnika. Spragnionego kontaktu z naturą. I świetnie!
Z wiejskich ptasich towarzyszy znalazło się także miejsce dla paru innych gatunków. Bocian biały, czajka, derkacz, drop, jaskółka, kraska, kukułka, pójdźka, przepiórka… Uff. Jest jeszcze nieco, a i te, które wybrałem to na zasadzie – pewnie każdy o nich słyszał. Nawet jeśli tak, to z książki Marka dowiecie się nowych rzeczy. Zaskoczeniem będzie jak często ptasie wątki pojawiają się w kulturze, mitologii, religii i zabobonach. Ptaki są po prostu wszędzie. Lubię takie przeplatane życiem ptasie historie. Zaś z Markiem do tego stopnia polubiliśmy własne ornitologiczne perspektywy, że planujemy nawet nagrywanie vloga o ptakach - kliknij tutaj.
Teraz jak już się tym faktem pochwaliłem, to pewnie trzeba będzie naprawdę to zrobić. W światku pełnym zazdrości, wyścigu o palmę pierwszeństwa, niezauważaniu rzeczy napisanych przez innych jestem Markowi też wdzięczny za nawiązywanie do moich książek, czasem w odlotowych kontekstach – sami Państwo zobaczcie:
https://plamkamazurka.pl/2018/03/rozum-z-ptakami-odlatuje/
https://plamkamazurka.pl/2019/03/chrupiac-sroczke-czyli-wino-i-ptaki-piotra-tryjanowskiego/
https://plamkamazurka.pl/2019/05/i-ty-mozesz-zostac-obserwatorem-ptakow/
I już zupełnie na zakończenie, powróćmy jeszcze na chwilkę do Plamki mazurka. Na prośbę wydawnictwa Marginesy napisałem króciutką opinię. Została wykorzystana na okładce, jak i w reklamach książki. Pozwalam ją sobie w całości przytoczyć:
Mazurek ma plamkę, srokosz maskę Zorro, a czapla biała przepiękne i przeklęte pióra. Kwiczoł przeprowadza zbiorowe ataki na intruzów, jerzyk śmiga między blokami, skowronek zainspirował Williama Szekspira i Wincentego Pola. Wszystkie te gatunki zobaczysz – w odpowiednim czasie rzecz jasna – tuż za miastem. Każdy z nich jest inny, ale wszystkie nasze. Po prostu mają to coś. Urzeka w nich piękno i wolność.
Uwaga po lekturze książki Marka Pióro, ptasi przyjaciele stają się jeszcze bliżsi!
Właśnie tak!
