Podlaska Izba Rolnicza podjęła kwestię regionalizacji sieci dilerskiej maszyn rolniczych. To problem zgłaszany przez wielu rolników, który z roku na rok narasta, a jest bagatelizowany. Niezrozumiałe jest, że rolnik, jako osoba kupująca maszyny rolnicze jest zmuszana do kupowania tam, gdzie firmy dilerskie w porozumieniu lub narzuceniu przez producenta danej marki sobie ustaliły, dzieląc Polskę na regiony. Tak zwana regionalizacja marki powoduje zachwianie konkurencyjności między podmiotami sprzedającymi, co zdaniem samorządu rolniczego nie jest korzystne dla rolnika.
Firmom dilerskim (w obrębie jednej marki) taka sytuacja zdecydowanie pasuje. Nie muszą między sobą konkurować ceną i jakością oferowanych usług. Tłumaczenia tych podmiotów polegają na tym, że są to działania wpływające na bliski kontakt z rolnikiem i tym samym oferowane są najlepsze usługi, w szczególności serwisowe. Zdaniem rolników zmusza się ich do zakupu maszyn danej marki w konkretnej firmie, a tym samym do serwisowania w konkretnym punkcie. Rolnik nie ma możliwości zweryfikowania czy dana oferta w obrębie tej samej marki jest najlepsza.
Wobec takich praktyk nasuwa się pytanie: dlaczego rolnik może kupić i serwisować samochód tej samej marki tam gdzie chce, a już tak kupić maszyny rolniczej nie może? Już na wstępie, przy złożeniu wniosku, rolnik pytany jest o adres albo o NIP. Czemu to ma służyć? Tu nasuwa się też pytanie: na jakiej podstawie rolnik jest przymuszany do wyjawienia danych osobowych w postaci adresu zamieszkania czy też nr NIP w celu sporządzenia niezobowiązującej oferty handlowej? W przypadku gdy rolnik nie wyrazi zgody na podanie ww. informacji, a diler z rozmowy wywnioskuje, iż kupujący może pochodzić z innego regionu, to otrzymuje informacje, że nie będzie wchodził w drogę dilerowi działającemu w obrębie zamieszkania rolnika, albo otrzyma cenę, tzw. katalogową, która nijak ma się do rzeczywistości lub otrzymuje informację, że firmę wiążą umowy i nie mogą sprzedać maszyn osobie spoza regionu, który do nich przynależy.
